Mohoua

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mohoua
Lesson, 1837[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – maorysek białogłowy (Mohoua albicilla)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

maoryski

Podrodzina

Mohoua

Typ nomenklatoryczny

Certhia heteroclites Quoy & Gaimard, 1830 (= Muscicapa ochrocephala J.F. Gmelin, 1789)

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Mohouarodzaj ptaków z rodziny maorysków (Mohouidae).

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie w Nowej Zelandii[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 14–15 cm; masa ciała 15–32 g[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1837 roku francuski zoolog René Lesson w publikacji własnego autorstwa poświęconej historii naturalnej ssaków i ptaków w części dotyczącej ptaków[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) maorysek żółtogłowy (M. ochrocephala).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Mohoua (Mohua): maoryskie nazwy Mohua, Mohuahua i Momohua dla maorysków[7].
  • Certhiparus (Certhioparus): zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Certhia Linnaeus, 1758 (pełzacz) i Parus Linnaeus, 1758 (sikora)[8]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Parus senilis Du Bus de Gisignies, 1839 (= Fringilla albicilla Lesson, 1830).
  • Clitonyx: gr. κλυτος klutos ‘znakomity’, od κλεω kleō ‘świętować’; ονυξ onux, ονυχος onukhos ‘pazur’[9]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Muscicapa ochrocephala J.F. Gmelin, 1789[10].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wariant pisowni Mohoua Lesson, 1837.
  2. Nieuzasadniona poprawka Certhiparus Lafresnaye, 1842.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b R.P. Lesson: Histoire naturelle générale et particulière des mammifères et des oiseaux décoverts depuis 1788 jusqu’a nos jours. Cz. 9: Oiseaux. Paris: P. Pourrat Frères, 1837, s. 139, seria: Compléments des Oeuvres de Buffon. (fr.).
  2. R.P. Lesson. Notices ornithologiques. „Revue Zoologique”. 3, s. 268, 1840. (fr.). 
  3. F. de Lafresnaye. Sur quelques Oiseaux. „Revue Zoologique”. 5, s. 69, 1842. (fr.). 
  4. Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 75. (łac.).
  5. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xxxviii. (niem.).
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Whiteheads (Mohouidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2024, DOI10.2173/bow.mohoui1.01 [dostęp 2024-02-20] (ang.), Mohoua. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. The Key to Scientific Names, Mohoua [dostęp 2024-02-20].
  8. The Key to Scientific Names, Certhiparus [dostęp 2024-02-20].
  9. The Key to Scientific Names, Clitonyx [dostęp 2024-02-20].
  10. Scansoriae. The Climbers.–Les Grimpeurs.–Die Klettervögel. A. Sittinae. Dresden & Leipzig. The Grimpars.–Les Sitteés.–Die Baumkleber. W: H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speciellen Ornithologie. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1853, s. 167. (niem.).
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Mohouidae Mathews, 1946 - maoryski - Yellowhead and allies (Wersja: 2024-01-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).