Monaster Zmartwychwstania Pańskiego w Szkłowie
.jpg) Zdewastowana cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego (lata 40. XX w.) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Eparchia | |
| Obiekty sakralne | |
| Cerkiew |
Zmartwychwstania Pańskiego |
| Fundator |
Sieniawscy |
| Data budowy |
1702 |
| Data zamknięcia |
1847 |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 54°11′14,4″N 30°19′16,3″E/54,187333 30,321194 | |
Monaster Zmartwychwstania Pańskiego – prawosławny klasztor w pobliżu Szkłowa, nad Dnieprem.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Monaster został ufundowany przez rodzinę Sieniawskich równocześnie z monasterem Zaśnięcia Matki Bożej w Szkłowie i oficjalnie otwarty w 1702 przez biskupa białoruskiego Serapiona. Głównym przedmiotem kultu na jego terenie była ikona Matki Bożej, uważana przez prawosławnych za cudotwórczą. Mimo nacisków hierarchii unickiej przez cały okres swojego funkcjonowania w Rzeczypospolitej zachował wyznanie prawosławne; jako monaster tegoż wyznania wymieniony jest w dekrecie króla Augusta II z 1720. W 1727 Adam Mikołaj Sieniawski sfinansował całkowity remont klasztoru. Główną świątynią monasteru była cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego[1].
Monaster pozostawał czynny do 1847[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 275. ISBN 978-83-7431-150-2.