Muppala Lakshmana Rao
| Data urodzenia |
16 czerwca 1949 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Stanowisko |
sekretarz generalny Komunistycznej Partii Indii (Marksistowsko-Leninowskiej) Wojny Ludowej (1992–2004), sekretarz generalny Komunistycznej Partii Indii (Maoistowskiej) (2004–2018) |
| Partia |
Muppala Lakshmana Rao, pseud. „Ganapathy” (ur. 16 czerwca 1949[1]) – indyjski polityk i partyzant, znany z aktywności w ruchu naksalickim.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodzi z wioski Birpur[2] w dzisiejszym stanie Telangana. Urodził się w wysokokastowej rodzinie rolniczej. Kształcił się w szkole w pobliskim Jagtial, następnie podjął studia w S.R.R. College w Karimnagarze, które ukończył w 1970. Następnie pracował jako nauczyciel w Zilla Parishad High School w Elgandal (1971–1974)[3]. Zajęcie to porzucił i podjął studia w Government College of Education w Warangal[1][3] (1974–1975). Tam też zaangażował się w życie polityczne, w szeregach związanej z maoistami organizacji studenckiej. Po wprowadzeniu stanu wyjątkowego (1975) aresztowany, wyszedł z więzienia po trzynastu miesiącach, w początkach 1977. Krótko później aresztowany ponownie, zwolniony za kaucją w 1979, w tym samym roku zszedł do podziemia[3].
Szybko stał się istotną postacią w ruchu naksalickim. Wstąpił w szeregi Komunistycznej Partii Indii (Marksistowsko-Leninowskiej) Wojny Ludowej (CPI-ML-PW), pokonywał kolejne szczeble w hierarchii partyjnej. W 1987 mianowany sekretarzem komitetu prowincjonalnego dla Andhry Pradesh, w 1990 włączony do Centralnego Komitetu Organizacyjnego. W 1992 stanął na czele partii, uprzednio wykluczając z niej swego mentora Kondapalli Seetharamaiaha[3].
Pod jego przywództwem CPI-ML-PW przeszła do bardziej agresywnej walki partyzanckiej. Rao, znakomity organizator, był również w stanie znacząco poszerzyć obszar, na którym partia działała, budując jej struktury w licznych stanach indyjskich, w tym w Tamilnadu, Kerali, Chhattisgarhu i Jharkhandzie[3]. Przyczynił się do profesjonalizacji i znacznej rozbudowy zbrojnego ramienia partii[4]. Stał za ruchami integracyjnymi na indyjskiej skrajnej lewicy[5][6], przede wszystkim za połączeniem się CPI-ML-PW z Maoistowskim Komunistycznym Centrum Indii (MCCI) w 2004[3][5]. Stanął następnie na czele powstałej w ten sposób Komunistycznej Partii Indii (Maoistowskiej)[5]. Niekwestionowany przywódca maoistów indyjskich[5][4], architekt zdecydowanego zintensyfikowania podejmowanych przez nich działań zbrojnych[4]. Na początku XX w. Premier Manmohan Singh określił naksalitów mianem największego zagrożenia dla bezpieczeństwa wewnętrznego Indii[1][3]. Rao sekretarzem generalnym CPI (M) był do 2018[6], kiedy to ustąpił ze względów zdrowotnych[7]. Jego rolę przejął Nambala Keshava Rao[6].
Teoretyk indyjskiego maoizmu, ceniony za swe zdolności przywódcze[8]. Nawiązał różnorodne kontakty, międzynarodowe, z grupami zbrojnymi na Filipinach, czy lankijskimi Tamilskimi Tygrysami (LTTE), jak również krajowe, z partyzantami z północnego wschodu Indii[9]. Znany pod wieloma pseudonimami[10], z których najbardziej powszechny jest prawdopodobnie Ganapathy[11][6]. Ma reputację nieuchwytnego[8]. W styczniu 2010 udzielił obszernego wywiadu szwedzkiemu pisarzowi i marksiście Janowi Myrdalowi[12].
Znajduje się na liście najbardziej poszukiwanych przestępców indyjskiej National Investigation Agency (NIA). Za informacje pomocne w jego schwytaniu wyznaczono nagrodę w wysokości miliona pięciuset tysięcy rupii. Nagrody za pomoc w jego schwytaniu wyznaczyły też policje w wielu indyjskich stanach[13].
Poślubił Saraswathi, doczekał się z nią syna[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Shubhranshu Choudhary: When I met Maoist leader Ganapathy. [w:] Times of India [on-line]. timesofindia.indiatimes.com, 2020-09-04. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ Srinivasa Rao Apparasu: ‘Something is on’: Official on Maoist leader Ganapathi’s offer to surrender. [w:] Hindustan Times [on-line]. hindustantimes.com, 2020-09-01. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Amarnath K. Menon: Rise of Muppala Lakshman Rao and his ways. [w:] One India [on-line]. oneindia.com, 2013-05-29. [dostęp 2021-01-01]. (ang.).
- ↑ a b c S. Rama Krishna: Maoists all set for a leadership change. [w:] Sunday Guardian Live [on-line]. sundayguardianlive.com, 2017-09-30. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ a b c d Siva G.: Journey towards mainstream: Is Maoist party on verge of a split?. [w:] Times of India [on-line]. timesofindia.indiatimes.com, 2020-09-05. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ a b c d Debobrat Ghose: CPI (Maoist) gets new chief: Nambala Keshava Rao is reportedly skilled in military tactics, use of explosives. [w:] First Post [on-line]. firstpost.com, 2018-11-06. [dostęp 2020-12-30]. (ang.).
- ↑ Scroll Staff: CPI (Maoist) appoints military strategist Basavraju as its next general secretary. [w:] Scroll.in [on-line]. scroll.in, 2018-11-28. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ a b Paul Oommen: The buzz around elusive Maoist leader Ganapathi’s surrender. [w:] The News Minute [on-line]. thenewsminute.com, 2020-09-03. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ Suhas Munshi: Bigger Catch Than Dawood: Ganapathy, Maoist Leader Who Posed India Its ‘Biggest Internal Security Threat’. [w:] News 18 [on-line]. news18.com, 2020-09-04. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ National Investigation Agency: Wanted. nia.gov.in. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ The Current Naxalite Leaders - belonging to the CPI (Maoist), [w:] Om Prakash Gupta, The Red Rage: Naxalite-Maoist Movement, Revelations and Unknown Facts [e-book], Mylapore, Chennai: Notion Press, 2020, lokalizacja 12, ISBN 1-64899-753-8.
- ↑ Red Star over India – additional documents. [w:] Red Star over India [on-line]. redstaroverindia.se. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ Charan Teja: NIA releases its most wanted list: Bounty on several Maoists from Andhra, Telangana. [w:] The News Minute [on-line]. thenewsminute.com, 2018-10-23. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
- ↑ K.M. Dayashankar: Bheerpur villagers waiting for ‘old master’ Ganapathi. [w:] The Hindu [on-line]. thehindu.com, 2018-12-02. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).