Mychajło Hawryłko
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 września 1882 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
jesień 1920 |
| Zawód, zajęcie |
rzeźbiarz, grafik, poeta i żołnierz |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
Mychajło Omelianowycz Hawryłko (ukr. Михайло Омелянович Гаврилко; ur. 5 września 1882 w Kozackich Chutorach koło Runiwszczyny, zm. jesienią 1920 w Połtawie) – ukraiński rzeźbiarz, grafik, poeta i żołnierz. Członek Ukraińskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, Związku Wyzwolenia Ukrainy (1914), uczestnik ruchu wyzwoleńczego jako członek Ukraińskich Strzelców Siczowych i Armii UPR (1915–1919)[1].
Biografia[edytuj | edytuj kod]
W 1904 ukończył Szkołę Artystyczno-Przemysłową w Myrhorodzie (nauczyciel – Opanas Slastion), w 1905 – Petersburską Szkołę Rysunku Technicznego, w 1912 – Krakowską Akademię Sztuk Pięknych (pracownia Konstantego Laszczki), szkolił się u rzeźbiarza Antoine’a Bourdella (Paryż)[1].
Od 1918 r. był naczelnikiem zespołu łączności 3 pułku 1 Dywizji Strzelców Kozackich w Konotopie. Pod koniec 1919 r. przybył do Połtawy. Jesienią 1920 r. dowodził oddziałem powstańczym pod Połtawą, gdzie został stracony[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Otrzymał zamówienie od kierownictwa spółdzielni konsumenckiej na wykonanie popiersia Tarasa Szewczenki do instalacji pomnika poety na terenie obwodu połtawskiego. Uczestnik 4 międzynarodowych konkursów na projekt pomnika Tarasa Szewczenki w Kijowie (1910 – 1-sza nagroda)[1].
Wydał zbiór poezji „Na rumowyszczach” (1909, Kraków). Niektóre z jego prac znajdują się w Muzeum Wiedzy Lokalnej w Mirhorodzie oraz Muzeum Historii i Wiedzy Lokalnej w Odessie[1].