NGC 1748

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 1748
Ilustracja
NGC 1748 (u góry, zdjęcie wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a)
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

3 sierpnia 1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Złota Ryba

Typ

mgławica emisyjna

Rektascensja

04h 54m 23,7s[1]

Deklinacja

–69° 11′ 06″[1]

Rozmiary kątowe

0,5' × 0,5'[2]

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
IC 2114, ESO 56-EN24, N83B

NGC 1748 (również IC 2114, ESO 56-EN24) – mgławica emisyjna położona w gwiazdozbiorze Złotej Ryby, w Wielkim Obłoku Magellana[1]. Stanowi część większego kompleksu gwiazdotwórczego (obszaru H II)[2]. Została odkryta 3 sierpnia 1826 roku przez Jamesa Dunlopa, 11 listopada 1836 roku obserwował ją John Herschel[1].

Mgławica stała się miejscem narodzin około 20 masywnych, jasnych gwiazd, które ją teraz rozświetlają. Są one bardzo młode. Gwiazda znajdująca się w centrum mgławicy jest około 30 razy masywniejsza od Słońca i świeci prawie 200 tys. razy jaśniej od niego. Jej wyjątkowo intensywne promieniowanie (wiatr gwiazdowy) wywiało okoliczny gaz, tworząc „bąbel” o średnicy około 25 lat świetlnych. Gwiazdy znajdujące się w najjaśniejszej części mgławicy są młodsze od gwiazdy centralnej, być może jej wiatr gwiazdowy zapoczątkował proces ich tworzenia. Najgorętsza z tych gwiazd ma masę 45 razy większą od Słońca[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Courtney Seligman: NGC 1748. Celestial Atlas. [dostęp 2014-09-22]. (ang.).
  2. a b The NGC/IC Project. ngcicproject.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-28)]. (ang.)
  3. Massive infant stars rock their cradle. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2001-03-28. [dostęp 2014-09-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]