Nałęcz II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb

Nałęcz IIpolski herb szlachecki, odmiana herbu szlacheckiego Nałęcz.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu czerwonym chusta srebrna, ułożona w koło, związana u dołu, z opuszczonymi końcami[1].

Klejnot: mąż brodaty, w szacie i nałęczce srebrnej, między dwoma rogami jelenimi, trzymający się tych rogów.

Labry: czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

XV wiek. W tym wieku herb pojawił się w pińskiem i wiłkomierskiem. Z XVI wieku pochodzą wzmianki o występowaniu herbu w chełmińskiem[2]

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Lubodziejski, Lubodzieski, Podolski[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Janusz Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski, Polska encyklopedia szlachecka, Wydawn. Instytutu Kultury Historycznej, 1935, s. 128 [dostęp 2023-06-23] (pol.).
  2. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich, T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 224.
  3. Ostrowski podaje jeszcze nazwisko Koczan

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]