Nao (robot)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prototypowa wersja robota Nao
Nao na ITB Berlin 2017

Nao – autonomiczny, programowalny, humanoidalny robot tworzony przez francuską firmę Aldebaran Robotics, w 2015 roku przejętej przez SoftBank Group i przemianowanej na Softbank Robotics. Firma zatrudnia obecnie ponad 500 osób i posiada biura w wielu lokalizacjach na całym świecie, między innymi w Tokio, Paryżu, San Francisco i Szanghaju[1]. Rozwój robota rozpoczął się wraz z zapoczątkowaniem Projektu Nao w 2004. 15. sierpnia 2007 Nao zastąpił robota AIBO firmy Sony na międzynarodowych zawodach robotów w piłce nożnej RoboCup[2]. Nao był używany na RoboCup w latach 2008 i 2009, a w roku 2010 postanowiono wystawić NaoV3R[3].

Liczne wersje robota zostały wypuszczone od 2008 roku. Nao dla uczelni (The Nao Academics Edition) został stworzony dla uniwersytetów oraz laboratoriów w celach badawczych i edukacyjnych. W 2008 umożliwiono instytucjom zakup robota, a od 2011 jest on dostępny dla każdego. Od tamtej pory jest używany na wielu uczelniach na całym świecie, m.in. w:

  1. Laboratorium Robotyki i Sztucznej Inteligencji Indyjskiego Instytutu Technologii Informacyjnej w Allahabad
  2. Uniwersytecie Tokijskim
  3. Indyjskim Instytucie Technologii w Kanpurrze
  4. Uniwersytecie Paliwa i Minerałów im. Króla Fahda w Arabii Saudyjskiej

W grudniu 2011 Aldebaran Robotics stworzyło „Nao Next Gen (V4)” z udoskonalonym oprogramowaniem, mocniejszym procesorem i kamerami HD. W 2014 roku wyposzczona została wersja „Nao Evolution (V5)”. Najnowszą wersją, produkowaną od 2018 roku, jest „Nao Power 6 (V6)”, wyposażona w czterordzeniowy procesor Intel Atom.

Specyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Wymiary robota to: 573 x 311 x 275 mm. Waży 5,2 kg. NAO ma wbudowane 2 głośniki i 4 mikrofony, dzięki którym jest w stanie określić kierunek i natężenie słyszanego dźwięku oraz rozpoznać ludzi, a także wyrazy i zdania wypowiedziane w jednym z 19 języków, dzięki oprogramowaniu firmy Nuance. Na głowie ma zamontowane 2 kamery wideo o max. rozdzielczości nagrywania 1280x960 px w tempie 30 kl/s. Jest w stanie rozpoznawać przedmioty i twarze, dzięki czemu można nauczyć go by podnosił rzeczy z podłogi lub przywitał znajomą osobę. Oprogramowanie Choregraphe pozwala NAO czytać na głos tekst napisany w jednym z 19 języków. Robot posiada także zestaw dwóch czujników IR w oczach i dwa dalmierze ultradźwiękowe umieszczone na klatce piersiowej. W utrzymaniu równowagi pomagają mu 2 żyroskopy, akcelerometr i 8 czujników nacisku umieszczonych w stopach. Pozycja każdej części ciała jest dokładnie śledzona dzięki 36 czujnikom hallotronowym w przegubach, dzięki czemu nigdy nie dojdzie do niechcianej kolizji między ruchliwymi kończynami NAO, zapewniającymi mu 25 stopni swobody. Za ruch ciała odpowiada 26 serwomotorów (szczotkowych, bezrdzeniowych)[4]. Ma wbudowaną bezprzewodową kartę sieciową umożliwiającą mu łączenie się z internetem[5]. Oczy robota mogą przybierać różne kolory, reprezentując jego nastrój. Robot kontrolowany jest za pomocą systemu Linux.

Mózgiem maszyny jest komputer, wyposażony w procesor Intel Atom Z530, 1 GB RAM oraz 2 GB pamięci Flash z możliwością powiększenia jej o dodatkowe 8 GB dzięki czytnikowi kart MicroSD[4]. Posiada port Ethernet i odbiornik WiFi.

Do tej pory stworzono 6 prototypów robota: AL01, AL02, AL03, AL04, AL05a, AL05b oraz wersja RoboCup[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ "About SoftBank Robotics". Retrieved 11 December 2021.
  2. ↑ "Nao robot replaces AIBO in RoboCup Standard Platform League". Engadget. 16 August 2007. Retrieved 4 October 2012.
  3. ↑ "UK robots prepare for world cup". BBC. 25 October 2010. Retrieved 4 October 2012.
  4. ↑ a b NAO w RoboShop. [dostęp 2014-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  5. ↑ a b Aldebaran Robotics: Nao - About. [dostęp 2008-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 grudnia 2009)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nao_(robot)&oldid=73621247”