Natalia Dadiani
Natalia Gieorgijewna księżna Dadiani zd. Godlewska[1] (ur. 30 czerwca 1865, zm. 20 października 1903 w Kiszyniowie) – rosyjska arystokratka pochodzenia mołdawskiego, działaczka na rzecz edukacji kobiet, twórczyni liceum żeńskiego w Kiszyniowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodziła z rodziny bojarskiej z okolic Bender. Ukończyła z wyróżnieniem żeńskie gimnazjum prywatne, po czym podjęła pracę nauczycielki geografii w szkole żeńskiej Narodostawskiej w Kiszyniowie[2]. Przed 1894 r. wyszła za mąż za księcia Dadianiego, potomka znanej arystokratycznej rodziny z Abchazji[1].
Na stanowisku nauczycielskim wyróżniła się pracowitością i talentem pedagogicznym, w krótkim czasie zaproponowano jej objęcie stanowiska dyrektorki szkoły. Pod jej kierownictwem prestiż szkoły znacząco wzrósł. Na mocy dekretu ministerstwa oświaty została ona przekształcona z gimnazjum w liceum, w którym nauka trwała osiem lat[2].
W 1900 r. księżna Dadiani z prywatnych środków opłaciła wzniesienie nowej siedziby liceum[2]. Aleksandr Bernardazzi zaprojektował dla szkoły trójkondygnacyjny budynek w stylu eklektycznym, z elementami nawiązującymi do gotyku florenckiego, przy ul. Kijowskiej (ob. 31 sierpnia 1989)[3].
Natalia Dadiani sprawowała funkcję dyrektorki szkoły do śmierci. Zmarła w 1903 r. i została pochowana na Cmentarzu Centralnym w Kiszyniowie, obok zmarłego w dzieciństwie syna[4]. Na jej nagrobku zapisano „Niestrudzonej pracownicy na rzecz oświaty kobiet, niezapomnianej księżnej Natalii Dadiani, od współpracowników i przyjaciół”. Księżna jest patronką liceum teoretycznego nr 1 w Kiszyniowie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Din istoria Liceului Dadiani. Pe urmele unei liceence basarabene [online] [dostęp 2018-05-15].
- ↑ a b c d Natalia Dadiani – profesor notoriu în învăţămîntul basarabean, „IP Liceul teoretic Natalia Dadiani” [dostęp 2018-05-15] (ang.).
- ↑ 31 August 1989, 115 – Clădirea fostului gimnaziu pentru fete fondat de principesa N.G.Dadiani [online], www.monument.sit.md [dostęp 2018-05-15] (rum.).
- ↑ Армянское кладбище: история продолжается, „Locals”, 24 września 2013 [dostęp 2018-05-15] (ros.).