Neu Berlin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neu Berlin
Część Siemianowic Śląskich
Ilustracja
Parterowe domy przy ulicy Jana III Sobieskiego, będące jedną z pozostałości dawnej kolonii Neu Berlin
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miasto

Siemianowice Śląskie

Dzielnica

Centrum

Data założenia

II połowa XIX wieku

W granicach Siemianowic Śląskich

1923/1924

Położenie na mapie Siemianowic Śląskich
Mapa konturowa Siemianowic Śląskich, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Neu Berlin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Neu Berlin”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Neu Berlin”
Ziemia50°17′57″N 19°01′16″E/50,299111 19,021083

Neu Berlin – dawna kolonia robotnicza, powstała na terenach historycznej gminy Huta Laura, będącej obecnie częścią Siemianowic Śląskich, na obszarze dzielnicy Centrum.

Powstała ona w rejonie dzisiejszych ulic: L. Waryńskiego, ks. J. Kapicy, J. III Sobieskiego, Jagiellońskiej i Szkolnej. Od północy tereny dawnej kolonii graniczyły ze stawami – obecnie jest to skwer Laury[1]. Początki kolonii sięgają lat 80. XIX wieku, kiedy to w rejonie dzisiejszej ulicy Jagiellońskiej powstała zabudowa mieszkaniowa dla górników kopalni Richter[1]. W dniu 22 stycznia 1890 roku tereny kolonii Neu Berlin włączono w granice powołanej wówczas gminy Huta Laura[2]. Obszar kolonii był miejscem intensywnego rozwoju urbanistycznego Laurahuty – w tym czasie powstał browar, a pod koniec XIX wieku oddano do użytku siedzibę urzędu gminy Huta Laura[1]. Na początku XX wieku w rejonie ul. św. Floriana i K. Miarki powstały kwartały ze zwartą zabudową mieszkaniową[3]. W 1923 roku gminę Huta Laura, a wraz z tym tereny kolonii Neu Berlin, połączono z gminą Siemianowice[4]. W drugiej połowie XX wieku pomiędzy historyczną zabudową powstały nowe budynki mieszkalne[5].

Pozostałością dawnej kolonii Neu Berlin są powstałe pod koniec XIX wieku domy dla pracowników kopalni Richter przy dzisiejszej ulicy Jagiellońskiej[5], a także parterowe domy z poddaszami użytkowymi położone przy ulicy Jana III Sobieskiego[3]. Dom przy ulicy Jagiellońskiej 5a pełnił funkcje pralni, zaś w 1920 roku powstały przy nim dwa piece piekarskie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Derus 2012 ↓, s. 120.
  2. Halor 2000 ↓, s. 48.
  3. a b c Derus 2012 ↓, s. 121.
  4. Pędzińska 2019 ↓, s. 16.
  5. a b Derus 2015 ↓, s. 34.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]