Nouvelle Chanson
Nouvelle Chanson[1], Chanson Nouveau[2] lub New Chanson – styl muzyki francuskiej, inspirowany francuską chanson (np. Jacques Brel, Barbara i Charles Aznavour), ale w bardziej nowoczesnej stylistyce. Wpływ na ten kierunek wywarli awangardowi artyści, np. Serge Gainsbourg, Brigitte Fontaine, Juliette Gréco i Georges Brassens.
Głównymi propagatorami Nouvelle Chanson są tacy wykonawcy jak Benjamin Biolay, Émilie Simon, Coralie Clement, Keren Ann, Françoiz Breut, Olivia Ruiz, i Camille.
Znani współcześni anglojęzyczni artyści, którzy mogą być również określani jako wykonawcy New Chanson, posiadają styl muzyczny wyraźnie inspirowany współczesną francuską muzyką. Przykładem tego nurtu są np. nowojorczyk Rufus Wainwright, jego siostra Martha Wainwright (która nagrała cover piosenki Barbary „Dis, quand reviendras-tu?”[3]), Regina Spektor (widać wpływy francuskie w piosenkach takich jak „Après moi” i „Ne me quitte pas”), CocoRosie (Amerykanki, obecnie z siedzibą w Paryżu) i londyńska piosenkarka Ana Silvera[4].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Nouvelle Chanson rozwinęło się poprzez nowoczesne wpływy takie jak rock i electro. Gatunek czerpie inspiracje artystyczne z dadaizmu i surrealizmu, a warstwa tekstowa ma źródła w baśni, poezji współczesnej i literaturze realizmu magicznego, zawiera elementy surrealistyczne i metaforyczne oraz cierpki, inteligentny humor i tendencję do teatralności. Cechą charakterystyczną chanson i nouvelle chanson jest to, że sam język francuski jest środkiem artystycznym. Nacisk kładziony jest na rzemiosło – wielu z artystów jest klasycznie wykształconych i/lub studiowało muzykę w stopniu akademickim (np. Benjamin Biolay studiował w Konserwatorium Narodowym w Lyonie)[5], Émilie Simon studiowała muzykologię na Uniwersytecie w Montpellier, a Ana Silvera występowała z the English National Opera and Royal Opera House[6]).
Podgatunki[edytuj | edytuj kod]
Nouvelle Chanson może być podzielone na następujące podgatunki:
- Wpływy trip-hopu/electro
- reprezentantami są Émilie Simon, Françoiz Breut, Camille
- Współczesne tradycyjne chanson
- Anaïs Croze i Pauline Croze
- Wpływ bossa novy i samby
- Olivia Ruiz, Coralie Clement, Benjamin Biolay, Emily Loizeau oraz Les Blaireux.
- Nouvelle Vague (Nowa Fala)
- Artyści tacy jak Cibelle i Amel Bent inspirują się wpływami latynoamerykańskimi i afrykańskimi.
- Keren Ann, Vanessa Paradis i Les Blaireaux inspirują się muzyką pop/rock.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Interview with Benjamin Biolay. [dostęp 2013-02-08].
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-20)].
- ↑ Martha Wainwright Discography. [dostęp 2013-02-08].
- ↑ Time Out London Review. [dostęp 2013-02-08]. (ang.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-09)].
- ↑ http://www.angelmagazine.co.uk/interviews-ana-silvera-small-delights--43831.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- French chanson in 2006. rfimusique.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-17)].