Ogień w kulturze kaszubskiej
Ogień w kulturze kaszubskiej był tematem kultu, z którego wynikało tabu, pokazane przede wszystkim w języku kaszubskim – w użyciu zachowały się powiedzenia typu Chto plwie w òdżin, tegò òdżin spôli (Kto pluje w ogień, tego ogień spali), które podkreślają kary za splugawienie ognia. Literatura kaszubska i folklor zna dwa rodzaje ognia – oczyszczający (czyli taki, jakiego używa np. diabeł pilnujący pieniędzy (skarbów) w kaszubskim podaniu o błędnych ognikach) oraz niszczący (pożar).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Treder, Jãzëk, pismienizna i dëchòwô kùltura Kaszëbów [w:] Historia, geògrafia, jãzëk i pismienizna Kaszëbów, pod redakcją Jana Mordawskiego, Wydawnictwo M. Rożak przy współpracy z Instytutem Kaszubskim, Gdańsk 1999