Olga Kistler-Ritso
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 czerwca 1920 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Alma Mater | |
| Instytucja | |
| Okres zatrudn. |
1998–2013 |
Olga Kistler-Ritso (ur. 26 czerwca 1920[1] w Kijowie[2], zm. 19 listopada 2013 w Redmond[3]) – inicjatorka powstania Muzeum Okupacji w Tallinnie.
Matka Olgi Ritso i dziadkowie z jej strony zmarli na skutek klęski głodu w latach 1921–1922. Jej ojciec był Estończykiem i studiował medycynę, w 1922 roku został aresztowany przez bolszewików. Olga przy pomocy wujka dostała się do Tallinna, gdzie wychowywała się w przybranej rodzinie. W 1931 lub 1932 roku z ZSRR powrócił jej ojciec. Ukończyła medycynę na Uniwersytecie w Tartu. Jesienią 1944 roku uciekła na terytorium III Rzeszy. Jako okulista i pediatra pracowała w obozach dla przesiedlonych. W 1949 roku wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, rodzinę w Estonii odwiedziła dopiero w 1976 roku. W 1960 roku wyszła za Waltera Kistlera. Po śpiewającej rewolucji interesowała się kwestią upamiętnienia okupacji Estonii przez ZSRR i III Rzeszę. W tym celu w 1998 roku powołała do życia Kistler–Ritso Sihtasutus Eesti (pol. Estońską Fundację Kistler-Ritso). Muzeum Okupacji zostało otworzone w lipcu 2003 roku, środki na jego budowę pochodziły z prywatnych datków. Olga Kistler-Ritso miała córkę Sylvię Thompson, która przejęła po matce funkcję prezesa fundacji[1][2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Okupatsioonide Muuseum PRESSITEADE. [w:] Estonian World Review [on-line]. [dostęp 2016-07-21]. (est.).
- ↑ a b Millions Poured Into Stanford University To Teach Estonian History. [w:] Vaba Eesti Sõőna [on-line]. 16 października 2011. [dostęp 2016-07-21]. (ang.).
- ↑ a b Kistler-Ritso, Emigre Estonian Who Founded Museum, Dies. [w:] news.err.ee [on-line]. [dostęp 2016-07-21]. (ang.).