Orepukia similis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orepukia similis
Forster et Wilton, 1973
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

Rodzina

Cycloctenidae

Rodzaj

Orepukia

Gatunek

Orepukia similis

Orepukia similisgatunek pająka z rodziny Cycloctenidae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1973 roku przez Raymonda Roberta Forstera i Cecila Louisa Wiltona[1][2] w czwartej części monografii poświęconej pająkom Nowej Zelandii. Jako miejsce typowe wskazano Macraes Flat w regionie Otago[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Holotypowy samiec ma karapaks długości 2,9 mm i szerokości 2,2 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 3 mm i szerokości 1,9 mm. Allotypowa samica ma karapaks długości 2,5 mm i szerokości 1,7 mm oraz opistosomę długości 2,9 mm i szerokości 1,9 mm. Karapaks ma wyraźny wzór barwny. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach, z których przedni jest prosty. Oczy tylno-środkowe leżą nieco dalej z tyłu niż tylno-boczne. Szczękoczułki ustawione są pionowo i mają po 2 zęby na krawędziach tylnych oraz po 2 większe i grupkę małych ząbków na krawędziach przednich bruzd. Odnóża są kolczaste. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Pazurki górne mają 8 ząbków, zaś pazurki dolne 3 ząbki. Opistosoma ma zatarty, niewyraźny wzór barwny, a u samca ponadto zesklerotyzowaną łatkę[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii[1][2], znanym tylko z regionu Otago z Wyspy Południowej. Odławiany był do pułapek Barbera[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e R.R. Forster, C.L. Wilton. The spiders of New Zealand. Part IV. Agelenidae, Stiphidiidae, Amphinectidae, Amaurobidae, Neolanidae, Ctenidae, Psechridae. „Otago Museum Bulletin”. 4, s. 1-309, 1973. Otago Museum, John McIndoe Ltd.. 
  2. a b Gen. Orepukia Forster & Wilton, 1973. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-01-08].