Płonik
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
682[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°47′59,7″N 15°39′33,3″E/50,799917 15,659250
| |
Płonik (niem. Exners Kiefern, 682 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Karkonoskiego Padołu Śródgórskiego[2].
Położony w centralnej części Karkonoskiego Padołu Śródgórskiego, na południe od Przesieki, na zakończeniu grzbietu schodzącego od Małego Szyszaka, przez Suchą Górę[2].
Zbudowany z granitu karkonoskiego[2].
Na południe od szczyyu pojedyncze skałki[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Północno-zachodnim zboczem biegnie 
niebieski szlak turystyczny z Przesieki na Przełęcz Karkonoską, natomiast północno-wschodnim 
żółty szlak z Przesieki przez Borowice, Starą Polanę, Pielgrzymy na Słonecznik[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GeoLocator. [dostęp 2018-05-06].
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 156. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-05-06].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5.
- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo "Plan", Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.