Pałecznica grubonasadowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałecznica grubonasadowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pałecznicowate

Rodzaj

pałecznica

Gatunek

pałecznica grubonasadowa

Nazwa systematyczna
Typhula phacorrhiza (Reichard) Fr.
Observ. mycol. (Havniae) 2: 298 (1818)

Pałecznica grubonasadowa (Typhula phacorrhiza (Reichard) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny pałecznicowatych (Typhulaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Typhula, Typhulaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1780 roku Johann Jacob Reichard nadając mu nazwę Clavaria phacorrhiza[1]. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Elias Fries w 1818 r.[1]

Synonimy[2]:

  • Clavaria phacorrhiza Reichard 1780
  • Clavaria phacorrhiza var. epiphylla Alb. & Schwein. 1805
  • Sclerotium complanatum Tode 1790
  • Sclerotium scutellatum Alb. & Schwein. 1805
  • Typhula complanata (Tode) de Bary 1884
  • Typhula phacorrhiza var. complanata (Tode) Sacc. 1889
  • Typhula phacorrhiza var. heterogenea Berthier 1976

Nazwę polską podał Stanisław Chełchowski w 1898 r. Franciszek Błoński w 1896 r. opisywał ten gatunek pod nazwą macnik grubonasadowy[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocnik

O wysokości 4–12 cm, o kształcie od cylindrycznego do nitkowatego ze słabo oddzielonym, krótkim trzonem. Początkowo o barwie od żółtobrązowej do czerwonobrązowej, potem (w dojrzałym stanie) białawy. Owocnik wyrasta z dyskowatego, żółtobrązowe go i przyrośniętego do podłoża sklerocjum o wymiarach 2–3 × 0,5 mm. Owocnik jest lekko włochaty[4]. Budowa mikroskopowa: Wysyp zarodników biały. Zarodniki 12–16 × 4,5–5,5 µm, cylindryczne lub elipsoidalne, nieamyloidalne. W strzępkach obecne sprzążki[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie pałecznicy grubonasadowej w Europie, Ameryce Północnej, w Rosji, Maroku i Indiach[5]. W zestawieniu wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski Władysław Wojewoda przytoczył liczne stanowiska tego gatunku z uwagą, że jego rozprzestrzenienie i stopień zagrożenia nie są znane[3]. W internetowym atlasie grzybów podane są nowe stanowiska tego gatunku. Zaliczony on tu jest do gatunków rzadkich i wartych objęcia ochroną[6].

Występuje na polanach, polach i leśnych drogach, gdzie rośnie na próchniejących gałęziach drzew liściastych, ich opadłych liściach i martwych łodygach traw i innych roślin. Owocniki pojawiają się najczęściej od sierpnia do listopada[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2021-07-10].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2021-07-10].
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b L. Hansen, H. Knudsen, Nordic Macromycetes vol. 3. Heterobasidioid, Aphyllophoroid and Gasteromycetoid Basidiomycete, Kopenhaga: Nordsvamp, 1997.
  5. Species Fungorum [online] [dostęp 2021-07-10].
  6. Nowe stanowiska pałecznicy grubonasadowej w Polsce [online] [dostęp 2021-07-10].