Pałecznik brązowy
.jpg) Pałecznik brązowy na korze sosny | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pałecznik brązowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Calicium salicinum Pers. Ann. Bot. (Usteri) 7: 20 (1794) | |
Pałecznik brązowy (Calicium salicinum Pers.) – gatunek grzybów należący do rodziny pałecznikowatych (Caliciaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów[2] >.
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Calicium, Caliciaceae, Caliciales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Nazwa polska według W. Fałtynowicza[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Na podłożu tworzy cienką, skorupiastą plechę i owocniki. Plecha jest jednolita lub delikatnie spękana, czasami słabo widoczna, ma pomarszczoną lub ziarenkowatą powierzchnię i białawą lub szarawą barwę. Zawiera glony protokokkoidalne. Owocniki typu mazaediowego składają się z trzonka i główki. Trzonek ma wysokość 1-2, rzadko do 4 mm i lśniącą lub matową powierzchnię o barwie czarnej, tylko pod główką brązowej. Główka ma średnicę 0,3-0,6 mm, początkowo jest kulista, później kieliszkowata. Jej powierzchnia jest czarna, na bokach i dolnej części rdzawo lub ciemnobrązowo przyprószona. Mazaedium czarne, lekko wypukłe lub płaskie, nagie lub szarawo przyprószone. Ekscypulum czarne. Askospory dwukomórkowe, elipsoidalne, o rozmiarach 8–14 × 4–7 μm. Dojrzałe mają barwę od szarozielonej do ciemnobrunatnej, mają siateczkowate zgrubienia i są na przegrodzie przewężone[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Gatunek kosmopolityczny, rozprzestrzeniony na całej kuli ziemskiej. Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach oraz na wielu wyspach. W Europie na północy występuje po 69 stopień szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim[5]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju[2]. W górach jest częsty, na niżu rzadki[4].
Rośnie głównie na korze drzew, rzadziej na drewnie[2]. Zasiedla drzewa liściaste, rzadziej iglaste, rosnące w świetlistych siedliskach, zwłaszcza w luźnych starodrzewach[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-10-13] (ang.).
- ↑ a b c d Wiesław Fałtynowicz, The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland. Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, ISBN 83-89648-06-7
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2016-06-24] (ang.).
- ↑ a b c Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-04-24].