Paola De Micheli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paola De Micheli
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 września 1973
Piacenza

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca w Mediolanie

Stanowisko

minister infrastruktury i transportu (2019–2021)

Partia

Partia Demokratyczna

Paola De Micheli (ur. 1 września 1973 w Piacenzy[1]) – włoska polityk i działaczka samorządowa, deputowana, od 2019 do 2021 minister infrastruktury i transportu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła nauki polityczne na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie. Zawodowo związana jako menedżer z sektorem rolno-spożywczym, działała też w spółdzielczości. Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Po jej rozwiązaniu należała do Włoskiej Partii Ludowej, z którą współtworzyła Margheritę. Z tym ugrupowaniem dołączyła następnie do Partii Demokratycznej. W 2019 była zastępczynią sekretarza generalnego PD[2].

W wyborach w 2008 po raz pierwszy uzyskała mandat posłanki do Izby Deputowanych. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w 2013, 2018[1] i 2022[3]. Była podsekretarzem stanu w resorcie gospodarki i finansów (2014–2017) i podsekretarzem stanu przy premierze (2017–2018)[1][2]. Pełniła też funkcję specjalnego komisarza ds. odbudowy w rejonach dotkniętych trzęsieniami ziemi[2].

5 września 2019 objęła stanowisko ministra infrastruktury i transportu w nowo powołanym drugim rządzie Giuseppe Contego[4][5]. Funkcję tę pełniła do 13 lutego 2021.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Paola De Micheli na stronie Izby Deputowanych XVIII kadencji. [dostęp 2019-09-06]. (wł.).
  2. a b c Il Governo Conte II: La squadra dei Ministri. assocarenews.it, 4 września 2019. s. 16. [dostęp 2019-09-15]. (wł.).
  3. Tutti i candidati eletti alla Camera e al Senato: chi entra e chi esce dal nuovo Parlamento. ilriformista.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-28]. (wł.).
  4. Governo, Conte annuncia i ministri: Gualtieri all'Economia, Lamorgese all'Interno, Di Maio agli Esteri. Fraccaro sottosegretario alla presidenza dopo lite tra il premier e il capo politico M5S. repubblica.it, 4 września 2019. [dostęp 2019-09-06]. (wł.).
  5. Cerimonia di giuramento del Governo Conte. quirinale.it, 5 września 2019. [dostęp 2019-09-06]. (wł.).