Parafia św. Klemensa I w Saratowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Klemensa I w Saratowie
Ilustracja
kościół parafialny (katedra)
Państwo

 Rosja

Obwód

 saratowski

Siedziba

Saratów

Adres

г. Саратов, ул. Мичурина, д. 160/164

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

diecezja

św. Klemensa w Saratowie

dekanat

środkowopowołżański

kościół

katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Saratowie

Wezwanie

św. Klemens I

Wspomnienie liturgiczne

23 listopada

Położenie na mapie Saratowa
Mapa konturowa Saratowa, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Klemensa I w Saratowie”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Klemensa I w Saratowie”
Położenie na mapie obwodu saratowskiego
Mapa konturowa obwodu saratowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Klemensa I w Saratowie”
Ziemia51°31′38,6″N 46°02′40,9″E/51,527389 46,044694
Strona internetowa

Parafia św. Klemensa I w Saratowie – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Saratowie, w diecezji św. Klemensa w Saratowie w dekanacie środkowopowołżańskim. Jest to parafia katedralna tej diecezji.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Katolicy w rejonie Saratowa pojawili się w XVIII w. w wyniku kolonizacji dorzecza Wołgi przez niemieckich osadników. 11 lutego 1856 biskup tyraspolski Ferdinand Kahn OP przeniósł siedzibę biskupią do Saratowa. W tym też roku w mieście otwarto seminarium duchowne. W październiku 1880 oddano do użytku nową katedrę, konsekrowaną w 1881. Wybudowana została na miejscu kościoła z 1805.

Katedra została rozgrabiona i zamknięta przez komunistów w latach 30. XX w. W 1941 Niemców nadwołżańskich, stanowiących większość tutejszych katolików, zesłano do Kazachstanu i na Syberię. Gdy w latach 80. XX w. pozwolono im powrócić na Powołże, przybyli z nimi kapłani. Katolicyzm w Saratowie odrodził się w 1983, wraz z pojawieniem się w mieście dwóch księży. Później saratowskich katolików obsługiwał ks. Joseph Werth z parafii w Marksie.

Parafia w Saratowie została zarejestrowana po upadku Związku Sowieckiego. Katedra nie została zwrócona. W latach 1995-2000 powstała nowa świątynia.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]