Parafia św. Małgorzaty w Zatorach

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Świętej Małgorzaty
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Zatory

Adres

ul. Jana Pawła II 99
07-217 Zatory

Data powołania

XIII wiek

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

płocka

Dekanat

serocki

Kościół

NMP Królowej Świata

Proboszcz

ks. mgr Kazimierz Majewski

Wezwanie

św. Małgorzaty

Położenie na mapie gminy Zatory
Mapa konturowa gminy Zatory, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Małgorzaty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Małgorzaty”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Małgorzaty”
Położenie na mapie powiatu pułtuskiego
Mapa konturowa powiatu pułtuskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Małgorzaty”
Ziemia52°36′37″N 21°11′07″E/52,610278 21,185278

Parafia pw. Świętej Małgorzaty w Zatorach – parafia należąca do dekanatu serockiego, diecezji płockiej, metropolii warszawskiej. Została erygowana w XV wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Parafię erygował w 1443 biskup płocki Paweł Giżycki. Wydzielił ją z parafii Pniewo[1]. Fundatorem pierwszego kościoła był Michał ze Śląska, podkomorzy warszawski[2]. W 1465 w parafii notowano, oprócz proboszcza, także wikariusza i nauczyciela. W 1532 zbudowano drugi drewniany kościół. Fundatorem był Paweł Kryski[1]. W 1538 do parafii włączono wieś Wielęcin[2]. W 1640 stanął trzeci drewniany kościół, tym razem pw. św. Małgorzaty[1]. Konsekrował go w 1649 biskup pomocniczy płocki Wojciech Tolibowski herbu Nałęcz. Kościół rozebrano w 1819[2]. Murowaną świątynię wystawiono w latach 1819−1821 staraniem Mikołaja Glinki[1]. Kościół wykończono w 1873. W 1885 konsekracji dokonał biskup sufragan płocki Henryk Piotr Kossowski[2].

W latach 1913−1914 powstał drugi murowany kościół. W jego wnętrze wkomponowano poprzednika. W 1915 z powodu walk niemiecko-rosyjskich kościół został zburzony[1].

Tymczasową świątynię wzniesiono z drewna z okopów. W 1934 drewnianą świątynię przeniesiono do Okęcia, dziedzicznego majątku Marii z Łabęckich Bagniewskiej, dziedziczki Zator. W 1937 erygowano tam parafię[3].

W latach 1924−1926 w Zatorach wzniesiono trzeci murowany kościół. Powstał według projektu Juliana Lisieckiego i Łukasza Wolskiego[1].

Przy świątyni stoją stacje Drogi Krzyżowej sprowadzone z Florencji. Plebania została wystawiona w 1916[1]. Nową zbudowano w latach 1994–1999[2].

Obszar parafii[edytuj | edytuj kod]

Miejscowości i ulice[edytuj | edytuj kod]

W granicach parafii znajdują się miejscowości:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Adam Dalewski, Tradycja Mazowsza. Powiat pułtuski. przewodnik subiektywny, Warszawa 2012, s. 161–163.
  2. ↑ a b c d e Zatory – św. Małgorzaty [online], Diecezja Płocka [dostęp 2023-10-07] (pol.).
  3. ↑ Maria Weronika Kmoch, Zatory, pow. pułtuski. Drewniany kościół wędrowniczek [online] [dostęp 2023-10-07] (pol.).
Parafie dekanatu serockiego
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Parafia_św._Małgorzaty_w_Zatorach&oldid=73599188”