Park Narodowy Melimoyu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Melimoyu
Parque nacional Melimoyu
Ilustracja
Widok na park z zatoki Corcovado
park narodowy
Państwo

 Chile

Położenie

region Aysén

Data utworzenia

26 stycznia 2018

Powierzchnia

1055 km²

Ochrona

kategoria IUCNII (park narodowy)

Położenie na mapie Chile
Mapa konturowa Chile, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Melimoyu”
Ziemia44°05′12″S 73°05′23″W/-44,086667 -73,089722
Strona internetowa

Park Narodowy Melimoyu (hiszp. Parque nacional Melimoyu) – park narodowy w Chile położony w regionie Aysén, w prowincji Aysén (gmina Cisnes). Został utworzony 26 stycznia 2018 roku i zajmuje obszar 1055 km². Na północ od niego znajduje się Park Narodowy Corcovado, na południe Park Narodowy Isla Magdalena, a na południowy wschód Park Narodowy Queulat[1][2][3].

Wulkan Melimoyu

Opis[edytuj | edytuj kod]

Park obejmuje część Andów Patagońskich położonych na wybrzeżu Oceanu Spokojnego. Obszar parku to labirynt kanałów, fiordów i wysp. Od północnego zachodu ogranicza go zatoka Corcovado, od zachodu kanał Moraleda, od południa kanał Jacaf, a od północy rzeka Palena. W centralnej części parku znajduje się wulkan Melimoyu (2400 m n.p.m.)[4][5][6].

Flora[edytuj | edytuj kod]

Doliny w parku pokrywają lasy waldiwijskie. W najniżej położonych częściach dolin rośnie głównie Nothofagus nitida, Podocarpus nubigenus, Nothofagus betuloides, Desfontainia fulgens, Laureliopsis philippiana. Wyżej na zboczach dolin występuje głównie Nothofagus pumilio, Ribes cucullatum i Pilgerodendron uviferum, a jeszcze wyżej Nassauvia dentata i Senecio portalesianus[1][7][8][9][10][11].

Fauna[edytuj | edytuj kod]

W parku występuje m.in.: puma płowa, pudu południowy, nibylis andyjski i zagrożony wyginięciem gardłoród Darwina. W wodach przybrzeżnych żyją m.in.: tonin chilijski, waleń południowy, uchatka patagońska, długopłetwiec oceaniczny, a także zagrożony wyginięciem płetwal błękitny. Wody obfitują w kryle antarktyczne, dlatego też szacuje się, że 10% światowej populacji płetwali błękitnych przybywa latem do zatoki Corcovado, aby żerować[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Parque Nacional "Melimoyu" - SIMBIO [online], simbio.mma.gob.cl [dostęp 2022-11-20].
  2. Parque Nacional Melimoyu [online], bdrnap.mma.gob.cl [dostęp 2022-11-20].
  3. Biblioteca del Congreso Nacional, Biblioteca del Congreso Nacional | Ley Chile [online], www.bcn.cl/leychile [dostęp 2022-11-20] (hiszp.).
  4. a b Melimoyu National Park [online], Fundación Rewilding Chile [dostęp 2022-11-20] (ang.).
  5. a b Parque Nacional Melimoyu La Ruta de los Parques [online], La Ruta de los Parques, 9 czerwca 2018 [dostęp 2022-11-20] (hiszp.).
  6. Parque Nacional Melimoyu [online], Sistema Nacional de Áreas Silvestres del Estado [dostęp 2022-11-20] (hiszp.).
  7. Ecosistema terrestre "Herbazal templado andino de Nassauvia dentata - Senecio portalesianus" - SIMBIO [online], simbio.mma.gob.cl [dostęp 2022-11-20].
  8. Ecosistema terrestre "Bosque siempreverde templado andino de Nothofagus betuloides - Laureliopsis philippiana" - SIMBIO [online], simbio.mma.gob.cl [dostęp 2022-11-20].
  9. Ecosistema terrestre "Bosque siempreverde templado interior de Nothofagus betuloides / Desfontainia fulgens" - SIMBIO [online], simbio.mma.gob.cl [dostęp 2022-11-20].
  10. Ecosistema terrestre "Bosque siempreverde templado interior de Nothofagus nitida - Podocarpus nubigenus" - SIMBIO [online], simbio.mma.gob.cl [dostęp 2022-11-20].
  11. Ecosistema terrestre "Bosque caducifolio templado andino de Nothofagus pumilio / Ribes cucullatum" - SIMBIO [online], simbio.mma.gob.cl [dostęp 2022-11-20].