Parkowa (Kotlina Jeleniogórska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parkowa
Ilustracja
Wierzchołek Parkowej z pozostałościami bunkra
Państwo

 Polska

Położenie

Jelenia Góra

Pasmo

Sudety,
Kotlina Jeleniogórska,
Wzgórza Łomnickie

Wysokość

382 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Parkowa”
Ziemia50°54′02″N 15°45′22″E/50,900556 15,756111

Parkowa (niem. Kuh Berg, Siegert Berg, 382 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Jeleniej Górze, w północnej części Kotliny Jeleniogórskiej, w północnej części Wzgórz Łomnickich.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone w północnej części Kotliny Jeleniogórskiej, na północnym skraju Wzgórz Łomnickich, na południe od dworca kolejowego w Jeleniej Górze.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Parkowa jest niezbyt wysokim wzniesieniem Wzgórz Łomnickich, na ich północnej krawędzi. Opada dość stromo ku północy, a łagodnie w pozostałych kierunkach.

Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie zbudowane z granitów karkonoskich w odmianie porfirowatej, średnio- i guboziarnistych, z widocznymi enklawami maficznymi. Zostało uformowane w wyniku ich selektywnego wietrzenia. Na szczycie i zboczach występują nieliczne, niewielkie granitowe skałki oraz bloki. Na niektórych skałkach widoczne są kociołki wietrzeniowe.

Roślinność i zagospodarowanie[edytuj | edytuj kod]

Wierzchołek i północne zbocza pokrywają lasy i zagajniki, częściowo o charakterze parkowym, wschodnie zbocza zajmują łąki i nieużytki, na pozostałe wkracza zabudowa willowa Jeleniej Góry.

W czasie wojny w zboczach Parkowej wykuto sztolnie i chodniki, mające być schronem przeciwlotniczym dla okolicznych mieszkańców i pasażerów kolei. Wyrobiska te są obecnie niedostępne. Pod szczytem zachowały się pozostałości bunkra.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Pod szczytem Parkowej, obok skałek, przechodzi szlak turystyczny:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]