Paul Schnitker

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Schnitker
Ilustracja
Paul Schnitker w 1982
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1927
Münster

Data i miejsce śmierci

27 lutego 2013
Münster

Zawód, zajęcie

polityk, działacz organizacji rzemieślniczych

Alma Mater

Westfalski Uniwersytet Wilhelma w Münsterze

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego (1979–1984)

Partia

Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna

Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Oficerski Odznaki Honorowej za Zasługi

Paul Schnitker (ur. 12 stycznia 1927 w Münster, zm. 27 lutego 2013 tamże[1]) – niemiecki polityk i działacz organizacji rzemieślniczych, poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako siódme dziecko malarza pokojowego Gerharda Schnitkera. W 1944 ukończył szkołę średnią, następnie odbył służbę wojskową. Wkrótce potem musiał przejąć rodzinny biznes malarski po śmierci starszego brata pod Stalingradem. W wieku 23 lat zdał egzamin mistrzowski, zostając najmłodszym malarzem cechowym w kraju. W 1963 zdał także egzamin na szklarza. Później studiował teologię katolicką, filozofię i ekonomię w Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münsterze[2].

Od lat 60. działał w krajowych i międzynarodowych organizacjach rzemieślniczych. Od 1968 do 2000 kierował Izbą Rzemiosła w rodzinnym Münsterze, a od 1969 do 1992 w całej Republice Federalnej Niemiec. W latach 1973–1988 kierował też Centralnym Związkiem Rzemiosł (ZDH), od 1979 do 1981 był reprezentantem we wspólnej komisji przemysłu i rzemiosła. Został także prezesem Międzynarodowej Federacji Rzemiosła[1][2].

W 1971 zaangażował się w działalność polityczną w ramach Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. W 1979 został wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do Europejskiej Partii Ludowej, należał do Komisji ds. Gospodarczych i Walutowych, Komisji ds. Transportu oraz Delegacji ds. stosunków z państwami Maghrebu[3]. Został również członkiem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego. W późniejszym okresie objął funkcję konsula honorowego Republiki Francji i szefa rady nadzorczej Signal Versicherungen. W 1992 założył fundację Paul Schnitker Stiftung, promującą społeczną gospodarkę rynkową i kształcenie rzemieślnicze[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Otrzymał różne państwowe odznaczenia, m.in.:

Został także honorowym prezesem różnych zrzeszeń rzemieślniczych oraz otrzymał odznaczenia niemieckich fundacji[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Das Handwerk trauert um Paul Schnitker. wn.de, 27 lutego 2013. [dostęp 2019-10-24]. (niem.).
  2. a b Paul Schnitker. munzinger.de. [dostęp 2019-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)]. (niem.).
  3. Paul Schnitker. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-10-23].
  4. a b Paul Schnitker Stiftung. deutsches-stiftungszentrum.de. [dostęp 2019-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-24)]. (niem.).