Paulin Święcicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paulin Święcicki
P. Stachurski, Pawło Swij, D. Łozowskyj, Zorian
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1841
Warszyca

Data i miejsce śmierci

1879
Lwów

Dziedzina sztuki

dramat, dziennikarstwo

Grobowiec na Cmentarzu Łyczakowskim

Paulin Święcicki (ukr. Павлин Свєнціцький, ur. 1841 we wsi Warszyca (obecnie włączona do miasta Kalinowka), zm. 1876 we Lwowie) – polsko-ukraiński pisarz, dziennikarz, dramaturg i tłumacz, piszący pod pseudonimami P. Stachurski, Pawło Swij, D. Łozowskyj i Zorian.

Pochodził z rodziny szlacheckiej. Uczył się w liceum w Kamieńcu Podolskim oraz na Uniwersytecie Kijowskim. Uczestniczył w Powstaniu Styczniowym, po jego upadku schronił się w Galicji, zamieszkał we Lwowie i został aktorem, potem nauczycielem w gimnazjum ukraińskim i dziennikarzem. Zajmował się twórczością Tarasa Szewczenki, rozpowszechniał jego poezje wśród ludności ukraińskiej.

Był założycielem (1864) i naczelnym redaktorem polsko-ukraińskiego miesięcznika „Sioło” (ukr. Село) z podtytułem „Pismo zbiorowe, poświęcone rzeczom ludowym ukraińsko-ruskim”. Czasopismo ukazywało się w latach 1864–1867. Według Iwana Franki Święcicki był autorem terminu „ukraińsko-ruski” (ukr. українсько-руський). Ogłosił rozprawę „Wiek XIX w dziejach literatury ukraińskiej” (1871).

Święcicki pisał po ukraińsku bajki i sztuki teatralne. Przetłumaczył na język ukraiński „HamletaSzekspira i „Cyganów” Józefa Korzeniowskiego. Napisał powieść „Kołyś buło” (Kiedyś było, ukr. Колись було).

Pisał też powieści i opowiadania w języku polskim: „Przed laty”, „Trójka”, „Opowieści stepowe”, a także „Odmiana zaimków”, (1871), „Mowa ludzka, jej układ pierwotny i budowa” (1873), „Wycieczka do Pienin” (1869).

Tłumaczył na język polski wiersze Tarasa Szewczenki oraz Jurija Fedkowycza. Przeciwstawiał się rusyfikacji kultury ukraińskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sioło
  • Bunt Młodych
  • Antoni Serednicki „Polsko-Ukraińskie pismo Sioło” (pdf). Nad Odrą 106-107 (1-2) (2007): 13–14. ISSN 0867-8588.
  • Енциклопедія українознавства. У 10-х томах. Główny redaktor Wołodymyr Kubijowycz, Paryż, Nowy Jork Mołode żyttja, 1954-1989

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]