Paweł Nowicki (reżyser)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Antoni Nowicki
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1951
Łódź

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Paweł Antoni Nowicki (ur. 18 lipca 1951 w Łodzi)[1] – polsko-kolumbijski reżyser, producent, scenarzysta oraz wykładowca akademicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia magisterskie na Wydziale Filologicznym Uniwersytet Łódzkiego (1974), a następnie obronił dyplom na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi (1996)[1]. W latach 1981–1983 był kierownikiem artystycznym Słupskiego Teatru Dramatycznego, a następnie kierownikiem artystycznym (1983–1989) i reżyserem (1989–1990, 1992–1993) Teatru Studyjnego '83 im. Juliana Tuwima w Łodzi[2].

W 1990 roku na zaproszenie argentyńskiego reżysera teatralnego, Rubéna Di Pietro, zdecydował się wraz z żoną, wyjechać do Kolumbii, gdzie podjął pracę jako reżyser teatru Camarín del Carmen(inne języki)[3]. Ponadto w latach 1990–1997[4] był także wykładowcą aktorstwa w Krajowej Szkole Teatralnej (hiszp. Escuela Nacional de Arte Dramático – ENAD)[3]. W latach 1990–1993 był korespondentem „Bestselleru”, krytyki teatralnej „Więzi” i „Tygodnika Kulturalnego” oraz publikował w magazynie Universidad del Valle(inne języki) „la Revista GESTUS”[5]. Ponadto wykładał na Academia Superior de Artes de Bogotá(inne języki) (1992–2007) i Academia Charlot(inne języki). Prowadził warsztaty reżyserskie i aktorskie na uczelniach: Pontificia Universidad Javeriana(inne języki), Universidad della Valle, Universidad Nacional de San Luis(inne języki), Instituto Nacional de Bellas Artes y Literatura(inne języki),Narodowym Uniwersytecie Autonomicznym Meksyku[4] oraz w La Casa del Teatro Nacional(inne języki), a także był producentem kolumbijskich telenowel[3].

W latach 2000–2006 przebywał w Polsce, gdzie wraz ze swoją firmą producencką – Bogota Film – produkował telenowele. Od 2007 pracował jako doradca wiceprezesa ds. produkcji Caracol Televisión (dawn. Canal Caracol)[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną jest Anna Nowicka z domu Janiszewska, z którą ma córkę – Katarzynę (ur. 1988)[1]. Nowicki posługuje się językiem polskim, hiszpańskim, angielskim i rosyjskim[5].

Przekłady[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem przekładów sztuk teatralnych z hiszpańskiego na polski: „Maravilla Star” Santiago Garcíi Pinzóna(inne języki), „La secreta obscenidad de cada día”, „Dostoievski va a la playa”, „King Kong Palace o El exilio de Tarzán” Marco Antonio de la Parry(inne języki), „Nictalopes” Tomasa Espinosy oraz z polskiego na hiszpański: „Kwartet dla czterech aktorów” Bogusława Schaeffera, „Clowni” Andrzeja Strzeleckiego oraz „Olbrzyma” Andrzeja Maleszki[5].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Co to jest telenowela, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, 2006, ISBN 978-83-89964-89-2
  • 7 Pecados Capitales de la telenovela, Hederieta, 2007[6]
  • El gran libro del Guayago, Hederieta, 2013[7]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Scenariusz[edytuj | edytuj kod]

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Bohater[edytuj | edytuj kod]

  • „O Donnie Barbie i Maestro” (1999)

Źródło: FilmPolski.pl[8].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Polak w świecie: leksykon Polonii i Polaków za granicą, Wydawn PAI, 2001, s. 405, ISBN 978-83-223-2693-0 [dostęp 2024-03-04] (pol.).
  2. a b Paweł Nowicki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [dostęp 2024-03-04].
  3. a b c d Por Redacción Cromos, El director de teatro Pawel Nowicki creó una bebida alcohólica que mata bacterias y no produce guayabo [online], REVISTACROMOS.COM, 15 sierpnia 2013 [dostęp 2024-03-04] (hiszp.).
  4. a b La no divina comedia [online] [dostęp 2024-03-04] (hiszp.).
  5. a b c Pawel Nowicki [online], Liebre Lunar [dostęp 2024-03-04] (hiszp.).
  6. Redacción BLU Radio, Pawel Nowicki lanzó su libro ‘Los 7 pecados capitales de la telenovela’ [online], Blu Radio, 28 marca 2017 [dostęp 2024-03-04] (hiszp.).
  7. Behance, Gran Libro Del Guayabo Pawel Nowicki [online], Behance, 2013 [dostęp 2024-03-04] (hiszp.).
  8. Paweł Nowicki, [w:] FilmPolski.pl, FilmPolski [dostęp 2024-03-04] (pol.).