Pawieł Borodin

Pawieł Borodin
Павел Бородин
Pełne imię i nazwisko	Pawieł Dmitrijewicz Borodin
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1911 ; Orzeł
Data śmierci	11 marca 1998
	deputowany do Rady Najwyższej ZSRR
Okres	od 1970; do 1984
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
	Odznaczenia
	;

Pawieł Dmitrijewicz Borodin (ros. Павел Дмитриевич Бородин, ur. 17 czerwca^?/30 czerwca 1911 w Orle, zm. 11 marca 1998 w Moskwie) – radziecki polityk, Bohater Pracy Socjalistycznej (1966).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1932 należał do WKP(b), od 1938 był funkcjonariuszem partyjnym, w 1939 ukończył Moskiewski Instytut Samochodowy. W latach 1939–1947 pracował w aparacie KC WKP(b), w latach 1947–1950 wiceminister przemysłu samochodowego i traktorowego ZSRR. Między 1955 a 1957 wiceminister budowy traktorów i maszyn rolniczych ZSRR, później (1957–1959) I zastępca przewodniczącego Moskiewskiego Miejskiego Sownarchozu. W latach 1959–1963 zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu ds. Automatyzacji i Budowy Maszyn przy Państwowej Komisji Planowania ZSRR, w latach 1963–1971 dyrektor Moskiewskiej Fabryki Samochodów Ministerstwa Przemysłu Samochodowego ZSRR, między 1971 a 1983 dyrektor generalny Zjednoczenia ZIŁ Ministerstwa Przemysłu Samochodowego ZSRR. W latach 1966–1986 członek KC KPZR. W latach 1970-1984 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od VIII do X kadencji.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (30 lipca 1966)
Order Lenina (czterokrotnie – 30 lipca 1966, 5 kwietnia 1971, 16 stycznia 1981 i 27 kwietnia 1976)
Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (6 listopada 1945)
Order Czerwonej Gwiazdy (30 kwietnia 1945)
Order „Znak Honoru” (18 września 1943)
Nagroda Państwowa ZSRR (dwukrotnie – 1971 i 1981)

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=19258 (ros.)