Phyllachoraceae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phyllachoraceae
Ilustracja
Czerwona plamistość śliwy wywolana przez Polystigma rubrum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Sordariomycetes

Rząd

Phyllachorales

Rodzina

Phyllachoraceae

Nazwa systematyczna
Phyllachoraceae Theiss. & P. Syd.
Annls. mycol. 13(3/4): 168 (1915)
Typ nomenklatoryczny

Phyllachora Nitschke ex Fuckel 1870[1]

Phyllachoraceae Theiss. & P. Syd. – rodzina grzybów z klasy Sordariomycetes[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Są szeroko rozprzestrzenione i występują w różnych strefach klimatycznych. Liczne gatunki są pasożytami roślin porażającymi ich liście i pędy[3].

Owocniki typu perytecjum powstają zazwyczaj w skupiskach w pseudostromie zanurzonej w tkance rośliny. W ujściu owocników znajdują się peryfizy. Ściany perytecjów zbudowane z cienkościennych, hialinowych lub brunatnych, zbitych strzępek. Worki cylindryczne lub maczugowate, cienkościenne, zazwyczaj z niewielkim, nieamyloidalnym aparatem apikalnym. Wstawki przeważnie cienkościenne, dość szerokie i zazwyczaj zanikające w trakcie dojrzewania owocników. Askospory przeważnie nieseptowane, szkliste, cienkościenne, gładkie, o kształcie mniej więcej elipsoidalnym, ale często niesymetryczne. W worku czasami ułożone są w dwóch rzędach. Niektóre anamorfy wytwarzają zarodniki konidialne i spermacja. Dokonują one infekcji wtórnych[3].

Należące do tej rodziny gatunki wywołują m.in. takie grzybowe choroby roślin jak: czarna plamistość liści traw i czerwona plamistość liści śliwy[3].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phyllachoraceae, Phyllachorales, Sordariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Taxon ten do systematyki grzybów wprowadzili w 1915 r. Ferdinand Theissen i Hans Sydow[1]. Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do rodziny Phyllachoraceae należą bardzo liczne rodzaje[2]. Do rodzajów o większym znaczeniu w praktyce rolniczej należą[3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-14] (ang.).
  2. a b CABI databases [online] [dostęp 2020-12-14] (ang.).
  3. a b c d Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.