Phytophthora citricola
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Phytophthora citricola |
| Nazwa systematyczna | |
| Phytophthora citricola Sawada Report of the Department of Agriculture, Government Research Institute of Formosa 27: 21 (1927) | |
Phytophthora citricola Sawada – gatunek organizmów należący do grzybopodobnych lęgniowców[1]. Organizm mikroskopijny, pasożyt atakujący liczne gatunki roślin i wywołujący u nich chorobę zwaną fytoftorozą[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phytophthora, Peronosporaceae, Peronosporales, Peronosporidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].
Synonim: Phytophthora cactorum var. applanata Chester[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Na pożywce PDA tworzy płatowatą, gwiaździstą i zwartą kolonię. Strzępki rozgałęzione, o szerokości 4–7 μm z nielicznymi zgrubieniami. Zoosporangia wyrastają zazwyczaj na końcach strzępek na szerokim i spłaszczonym zgrubieniu. Mają kształt kulisty, jajowaty lub odwrotnie gruszkowaty. Wymiary: 30–75 × 21–44 μm. Posiadają niewielkie, hialinowe, opadające brodawki z ujściem o średnicy 5 do 7 µm[2].
Jest homotaliczny. Kuliste i gładkie lęgnie są zazwyczaj parageniczne, rzadko amfigeniczne. Mają średnicę 18 –35µm. Plemnie zazwyczaj parageniczne, o wymiarach 9–13 × 7-8 µm[2]. Oospory kuliste, w lęgni ułożone symetrycznie. Mają średnicę 16 – 30 μm. Na sztucznych pożywkach chlamydospory powstają rzadko i tylko u niektórych izolatów na pożywce kukurydzianej[2].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony na całym świecie. Pasożytuje na licznych gatunkach roślin. Przebywa w postaci grzybni na korzeniach i innych częściach porażonych roślin, oraz w postaci oospor w glebie. Wśród roślin uprawianych powoduje choroby różanecznika, pomarańczy, trzciny cukrowej, malin, chmielu, pomidora[4]. U drzew powoduje fytoftorozę drzew. W Polsce atakuje brzozę, buka, dęba, jesion, jodłę, modrzew, olszę, sosnę, świerka[2][5], a u różanecznika powoduje zgorzel korzeni różanecznika[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e Red. Leszek B. Orlikowski, Tomasz Oszaka. Fytoftorozy w szkółkach i drzewostanach leśnych. Klucz do oznaczania Phytophthora. Wydano na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych. Warszawa 2009 ISBN 978-83-61633-09-9.
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
- ↑ Mycobank. Phytophthora citricola. [dostęp 2017-05-29].
- ↑ Rhododendron-Phytophthora Root Rot [online] [dostęp 2022-04-27].
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.