Pijnackeria lucianae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pijnackeria lucianae
Scali, Milani et Passamonti, 2013
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

straszyki

Podrząd

Verophasmatodea

Rodzina

Diapheromeridae

Podrodzina

Pachymorphinae

Plemię

Gratidiini

Rodzaj

Pijnackeria

Gatunek

Pijnackeria lucianae

Pijnackeria masettii, przedstawiciel tego samego kompleksu gatunkowego, triploidalny, partenogenetyczny mieszaniec o prawdopodobnie wymarłych gatunkach ojcowskim i matczynym[1].

Pijnackeria lucianaegatunek straszyka z rodziny Diapheromeridae i podrodziny Pachymorphinae.

Gatunek ten formalnie opisali w 2013 roku Valerio Scali, Liliana Milani i Marco Passamonti[2][1]. Epitet gatunkowy nadano na cześć Dr. Luciany Eliopoli, która brała udział w odłowie osobników do badań. Wcześniej notowany był w literaturze jako Leptynia hispanica A, gdyż już wcześniejsze badania cytologiczne i genetyczne pozwoliły stwierdzić, iż Leptynia hispanica stanowi w rzeczywistości kompleks gatunków bliźniaczych[1]. Rangę rodzaju pod nazwą Pijnackeria nadał owemu kompleksowi Valerio Scali w 2009 roku[3].

Samce (n=2) osiągają od 38,4 do 39,8 mm długości ciała, będąc najmniejszymi z dwupłciowych przedstawicieli rodzaju. Samice (n=4) mają od 44,2 do 54 mm długości ciała. Samiec jest zielony z ciemnobrązowymi oczami i ciemnymi paskami biegnącymi od policzków, wzdłuż grzbietowej części tułowia po tergity odwłoka oraz białymi paskami, równoległymi do poprzednich, odgraniczającymi pleury wzdłuż całego ciała. Samica jest zielona z brązowymi oczami, cynamonowym paskiem przez środek grzbietowej powierzchni ciała i parą białych linii, zaczynających się na głowie i odgraniczających pleury wzdłuż całego ciała. Na śródpleczu, zapleczu i dwóch ostatnich tergitach odwłoka obu płci występuje wąska i ostra listewka środkowa. Odnóża tylnej pary cechują się udami sięgającymi poza połączenie ósmego i dziewiątego sternitu odwłoka. Płytka subgenitalna samca jest wydłużona, klinowata, w tylnej części zwężona. Przysadki odwłokowe (klaspery) samca mają od 1,7 do 1,8 mm długości, są równomiernie, szeroko-łukowato zakrzywione, pośrodku każda zaopatrzona w smukły ząbek długości około 0,2 mm. Vomer subanalny nie występuje. Samice, tak jak u innych przedstawicieli rodzaju, mają spiczasty i sztywny wierzchołek odwłoka. Są one nieoznaczalne do gatunku po cechach zewnętrznych[1].

Gatunek dwupłciowy, diploidalny. Kariotyp samca to 2n=37, a samicy 2n=38. Jego charakterystyczną cechą są drobnych rozmiarów satelity, a zwłaszcza forma satelitów chromosomów 10 pary. Jaja (n=2) tego gatunku mają od 3,9 do 4 mm długości, a ich szerokość jest od 3,25 do 3,63 raza większa. Są one owalne, piaskowo ubarwione[1].

Roślinami pokarmowymi tego patyczaka są kolcolisty i szyplin pięciolistny[1].

Owad endemiczny dla Hiszpanii. Występuje we wschodniej części tego kraju, tuż na północ od Alicante. Zasiedla tereny od nadmorskich po pagórkowate[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Valerio Scali, Liliana Milani, Marco Passamonti. Description and ecology of new Pijnackeria stick insects: four bisexual species and a triploid parthenogen with their phyletic relationships. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 51 (3), s. 213-226, 2013. Blackwell Verlag GmbH. DOI: 10.1111/jzs.12018. 
  2. Paul D. Brock, David C. Eades, Daniel Otte, Ed Baker, Rainer Piller: species Pijnackeria lucianae Scali, Milani & Passamonti, 2013. [w:] Phasmida Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2019-01-12].
  3. Valerio Scali. Revision of the Iberian stick insect genus Leptynia Pantel and description of the new genus Pijnackeria. „Italian Journal of Zoology”. 76, s. 1–11, 2009.