Piotr Chojnowski

Piotr Chojnowski (Choynowski) (rozstrzelany pod koniec maja 1863 w Kijowie) – Polak narodowości ukraińskiej, dowódca oddziału wojsk polskich w czasie powstania styczniowego.

Po ukończeniu drugiego gimnazjum w Kijowie, studiował na wydziale matematyczno-przyrodniczym Uniwersytetu Kijowskiego, a po jego ukończeniu rozpoczął studia na Petersburskiej Akademii Wojskowej. Za działalność polityczną został usunięty ze studiów i wcielony do oddziału saperów. Po kilku latach wrócił do Petersburga z myślą o kontynuacji studiów, jednak na wieść o wybuchu powstania zakupił tyle broni, ile mógł i przystąpił do niego^[1]. Przybył 20 kwietnia do Kijowa i został mianowany wojennym naczelnikiem powiatu skwirskiego. Został dowódcą ok. 100-osobowego oddziału jazdy. W czasie bitwy pod Iwnicą dostał się do niewoli. Odrzucił podanie o łaskę, został rozstrzelany^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Powstanie styczniowe – lista uczestników, powstańców, zesłańców, weteranów, osób wspierających powstanie. Materiały do historii rodów polskich. [dostęp 2013-01-12].
↑ Justyn Sokulski: Chojnowski (Choynowski) Piotr. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1937, s. 402.

[G-1] Powstanie styczniowe – lista uczestników, powstańców, zesłańców, weteranów, osób wspierających powstanie. Materiały do historii rodów polskich. [dostęp 2013-01-12].

[P-2] Justyn Sokulski: Chojnowski (Choynowski) Piotr. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1937, s. 402.

[1]

[2]