Polestar 1
 Polestar 1 | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | |
| Zaprezentowany |
Październik 2017 |
| Okres produkcji |
2019 – 2021 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupe |
| Napęd | |
| Długość |
4585 mm |
| Szerokość |
1935 mm |
| Wysokość |
1353 mm |
| Rozstaw osi |
2742 mm |
| Masa własna |
1357-1498 kg |
| Liczba miejsc |
4 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Polestar 1 – hybrydowy samochód sportowy klasy średniej produkowany pod chińsko-szwedzką marką Polestar w latach 2019–2021.
Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]
Jest to pierwszy w historii pojazd opracowany z myślą o utworzonej w 2017 roku nowej marce samochodów Polestar należącej do chińskiego koncernu Geely[1]. Samochód został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany 17 października 2017 roku. Pod względem stylistycznym samochód został rozwinięciem prototypu Volvo Concept Coupé, który w marcu 2013 roku stanowił pierwotnie wprowadzenie do nowego języka stylistycznego Volvo. W efekcie, samochód w obszernym zakresie oddawał cechy wówczas oferowanych produktów szwedzkiej firmy, na czele z podłużnymi reflektorami z motywem młotu Thora, lampami tylnymi w kształcie litery "C" czy zwartą sylwetką z wyraźnie zarysowaną linią błotników[2].
Polestar 1 powstał na zmodernizowanej platformie SPA wspóldzielonej głównie z różnymi modelami Volvo. Jego nadwozie w dużej mierze wykonano z włókna węglowego, dzięki czemu jest o 45% sztywniejsze[3]. Samochód jest 2-drzwiowym, 4-miejscowym coupé z układem foteli 2+2 umieszczonych w dwóch rzędach[4]. Podobnie jak nadwozie, także i kabina pasażerska w obszernym zakresie odtworzyła estetykę modeli Volvo z minimalistycznym wzornictwem, pionowymi nawiewami i centralnie umieszczonym dotykowym ekranem o przekątnej 12,3 cala[5].
Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
Za produkcję modelu oddelegowano zakłady w Chengdu w Chinach[6]. Samochód przeznaczono do sprzedaży na wyselekcjonowanych rynkach Europy Zachodniej oraz w Stanach Zjednoczonych[7]. Cena w momencie sprzedaży wynosiła 155 tysięcy dolarów na rynku amerykańskim[8]. Po dwóch latach małoseryjnej produkcji, w lutym 2021 roku Polestar ogłosił, że do grudnia tego samego roku zbudowana zostanie finalna seria ze wszystkich przewidzianych 1500 zbudowanych samochodów[9]. Zwieńczeniem obecności tego modelu na rynku była specjalna, ograniczona do 25 sztuk seria "Golden Edition" wyróżniająca się złotym, matowym malowaniem[10].
.jpg)
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Samochód napędzany jest przez spalinowo-elektryczny układ hybrydowy o łącznej mocy 600 KM i 1000 Nm maksymalnego momentu obrotowego, który trafia na obie osie za pomocu napędu AWD[11], co pozwala rozpędzić się do 100 km/h w 4,2 sekundy i osiągnąć prędkość maksymalną 250 km/h[12]. Z tyłu zastosowano aktywny dyferencjał z systemem wektorowania momentu obrotowego pomiędzy kołami[13]. W trybie w pełni elektrycznym Polestar 1 jest w stanie pokonać do 150 kilometrów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polestar unveils its first car – the Polestar 1 – and reveals its vision to be the new electric performance brand. [dostęp 2022-11-27]. (ang.).
- ↑ Premiera: Polestar 1. [dostęp 2022-11-27]. (pol.).
- ↑ Polestar 1 – nowa marka z DNA Volvo. [dostęp 2022-11-27]. (pol.).
- ↑ Polestar 1. [dostęp 2022-11-27]. (ang.).
- ↑ 2021 Polestar 1. [dostęp 2022-11-27]. (ang.).
- ↑ Polestar 1 Starts 'Truly Unforgiving' Plug-in Hybrid Production In China. [dostęp 2021-02-12]. (ang.).
- ↑ Polestar 1 w końcu ma oficjalną cenę. Szwedzi mierzą naprawdę wysoko. [dostęp 2021-02-12]. (pol.).
- ↑ 2021 Polestar 1. [dostęp 2022-11-27]. (ang.).
- ↑ Buy A Polestar 1 Before Production Ends This Year. [dostęp 2021-02-12]. (ang.).
- ↑ The golden goodbye to Polestar 1. [dostęp 2022-11-27]. (ang.).
- ↑ Polestar 1 – ma 600 KM. Pokona 150 km w trybie elektrycznym [online], rafmarmoto.pl [dostęp 2017-11-19] (ang.).
- ↑ Zobacz, jak przyspiesza Polestar 1: od 0 do 250 km/h (wideo). [dostęp 2022-11-27]. (pol.).
- ↑ Polestar 1. Pierwsze auto z nowej serii - motoryzacja.interia.pl [online], motoryzacja.interia.pl [dostęp 2017-11-19] (pol.).