Balsam Szostakowskiego
Balsam Szostakowskiego (inne spotykane nazwy: Polimer "E", Polyvinox, Vinilinum, Vinylinum, Avilin[1][2]) – eter poliwinylobutylowy (polimer eteru winylowo-butylowego). Bardzo gęsta, lepka, przezroczysta ciecz o barwie lekko złotawej i charakterystycznej woni eterowo-spirytusowej. Nierozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w stężonym (96%) etanolu, łatwo rozpuszczalny w eterze etylowym. Miesza się z olejami tłustymi oraz niektórymi tłuszczami stałymi[1]. Oryginalny, rosyjski środek leczniczy o działaniu przeciwzapalnym, bakteriostatycznym, fungistatycznym, słabo znieczulającym, pobudzającym gojenie (poprzez stymulację ziarninowania i odtwarzania nabłonka) oraz przeciwwrzodowym. Opracowany został przez rosyjskiego chemika prof. Michaiła Szostakowskiego[3], po przypadkowym jego otrzymaniu w roku 1939[1]. Wprowadzony do lecznictwa rosyjskiego w 1940 r.[4], natomiast w Polsce na przełomie 1964/1965 r.[5]
Stosowany wewnętrznie, m.in. w:
Stosowany zewnętrznie – w postaci nieprzetworzonej (per se) bądź w preparatach recepturowych (w mieszaninie z olejami roślinnymi, mineralnymi, maściach, pastach oraz czopkach) w stężeniu 20–25% (niekiedy do 50%)[6], w leczeniu trudno gojących się:
Balsamu Szostakowskiego nie należy stosować w chorobach wątroby, w tym w żółtaczce mechanicznej i leptospirozie.
Preparaty – Polska[edytuj | edytuj kod]
W Polsce są dostępne następujące preparaty:
- Avilin Gastro – płyn do użytku wewnętrznego / Nes Pharma
Powyższy preparat jest obecnie (2023) jedynym dopuszczonym do stosowania doustnego.
- Avilin – płyn do użytku zewnętrznego / Nes Pharma
- Avilin spray – aerozol do użytku zewnętrznego / Nes Pharma
- Vinilinum – płyn do użytku zewnętrznego / Eljot
Wszystkie preparaty zawierają balsam Szostakowskiego bez innych dodatków.[7][2][8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Henryk Różański: Balsam Szostakowskiego (Avilin) w dawnej i współczesnej medycynie. Wzmianka o początkach sulfonamidów i antybiotyków. [w:] Medycyna dawna i współczesna [on-line]. rozanski.li. [dostęp 2016-06-26].
- ↑ a b https://nespharma.pl/wp-content/uploads/2021/06/A12-TD2-instrukcja-stosowania-1.pdf
- ↑ Balsam Szostakowskiego w praktycznej weterynarii i pielęgnacji skóry zwierząt domowych. Dział Badań i Rozwoju AdiFeed Sp. z o.o., 2011-03-30. [dostęp 2012-10-11].
- ↑ Poradnik Terapeutyczny, Piotr Kubikowski (red.) – wyd. II – 1969 r.
- ↑ Obwieszczenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 28 grudnia 1964 r. o wprowadzeniu zmian do urzędowego spisu leków (M.P. z 1965 r. nr 2, poz. 9).
- ↑ a b Vinylinum - balzam Shostakovsky. www.vinylinum.ru. [dostęp 2018-03-07]. (ros. • ang. • hiszp.).
- ↑ https://nespharma.pl/wp-content/uploads/2021/06/A12-TD1-instrukcja-stosowania_2.pdf
- ↑ http://www.eljotfarm.pl/balsam-szostakowskiego/
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leki współczesnej terapii. Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska. Warszawa: "Split Trading" Wydawnictwa Fundacji Büchnera, 2001. ISBN 83-85632-56-5.
