Pomnik ku czci ocalenia Aleksandra III w Augustowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik ku czci ocalenia cara Aleksandra III w Augustowie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Augustów

Typ obiektu

kolumna

Styl architektoniczny

koryncko-dorycki

Projektant

S. Byliniecki

Całkowita wysokość

8 m

Data odsłonięcia

15 maja 1891

Data likwidacji

I wojna światowa

Położenie na mapie Augustowa
Mapa konturowa Augustowa, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pomnik ku czci ocalenia cara Aleksandra III w Augustowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Pomnik ku czci ocalenia cara Aleksandra III w Augustowie”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik ku czci ocalenia cara Aleksandra III w Augustowie”
Położenie na mapie powiatu augustowskiego
Mapa konturowa powiatu augustowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pomnik ku czci ocalenia cara Aleksandra III w Augustowie”
Ziemia53°50′24″N 22°59′29″E/53,840000 22,991389

Pomnik ku czci ocalenia cara Aleksandra III w Augustowie – niezachowany pomnik ku czci cara Aleksandra III w Augustowie.

Był to jeden z kilkuset monumentów wzniesionych na terytorium całego Imperium Rosyjskiego po katastrofie pociągu carskiego(inne języki) w okolicy wsi Borki(inne języki) 17 października?/29 października 1888 r. Z powodu nadmiernej prędkości pociąg wykoleił się, jednak żadna z osób z carskiej rodziny nie ucierpiała.

W celu upamiętnienia ocalenia cara w Augustowie zorganizowano zbiórkę pieniędzy wśród mieszkańców miasta, rosyjskich urzędników oraz wśród stacjonujących w mieście żołnierzy 2 Pułku Kozaków Dońskich(inne języki). W roku 1890 inżynier powiatowy S. Byliniecki zaprojektował skwer, nazwany placem Świętego Mikołaja, oraz kolumnę, odlaną w zakładach Fajngolda w Mikaszówce. Monument był gotowy w 1891 i został zlokalizowany w pobliżu budynku poczty (obecnie Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia). Odsłonięto go 15 maja tego roku. Była to czarna kolumna z żeliwa w stylu koryncko-doryckim, ulokowana na czworokątnym postumencie. Całość miała 8 metrów wysokości. Na cokole umieszczono napis „Boże chroń cara” w języku polskim i rosyjskim. Pomnik wieńczyła kula z pozłacanym dwugłowym orłem. Całość była otoczona ażurowym płotem z latarniami w narożnikach.

Pomnik został zburzony po odzyskaniu niepodległości przez Polskę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jarosław Szlaszyński, Andrzej Makowski: Augustów. Monografia historyczna. Augustów: Urząd Miejski w Augustowie, 2007, s. 286-287. ISBN 978-83-925620-0-9.
  • K. Sokoł, A. Sosna, Stulecie w kamieniu i metalu. Rosyjskie pomniki w Polsce w latach 1815-1915, MID "Synergia", Moskwa 2005, ISBN 5-94238-010-4, ss.46-47