Portki (kynologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prezentowana jest chorągiew u charta perskiego, ale także jest widoczny dłuższy włos na tylnej stronie uda tworzący tzw. portki.

Portki – w kynologii: dłuższa sierść na tylnych stronach ud psa. Ten dłuższy włos pokrywa przeważnie tylne łapy od ogona do stawów skokowych.

Termin portki jest także stosowany w określeniu obszaru sierści rosnącej w innym kierunku niż pozostała sierść, tak jak to ma miejsce u ras krótkowłosych, takich jak np. doberman[1].

U niektórych ras psów portki są jednym z wymogów wzorca rasy. Przykładowymi rasami psów, u których widocznie formuje się tylny włos w portki, są:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliette Cunliffe, Rasy psów. Kompendium, Bath 2005, s. 40.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Juliette Cunliffe, Rasy psów. Kompendium, Mirosław Redlicki (tłum.), Bath: Parragon, 2005, ISBN 1-40544-948-9, OCLC 69459734.
  • Krämer Eva-Maria, Rasy psów, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003, ISBN 83-7073-372-7.