Powiat suraski (departament białostocki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Powiat suraski – istniejący w l. 1513-1795 powiat w ziemi bielskiej województwa podlaskiego, od 1795 do 1807 w departamencie białostockim pruskiej prowincji Prusy Nowowschodnie (Nowych Prus Wschodnich). Siedzibą władz powiatu był Brańsk[1].

Po rozbiorze (1795 r.) powiat tykociński przestał zlikwidowano, a Suraż, Brańsk i Tykocin podporządkowano landraturze (powiatowi suraskiemu)[2] z siedzibą w Tykocinie. Sam starosta mieszkał w Żędzianach. Po przyłączeniu do Prus Suraż nadal pozostał miastem królewskim[3].

Powiat suraski był jednym z 10 w departamencie białostockim. Aż 40% mieszkańców stanowiła drobna szlachta (6942 z 17 066). 382 osoby zaliczono do szlachty nieosiadłej[1].

Powiat suraski w okresie istnienia departamentu białostockiego skartowano na mapie, znajdującej się w zasobach Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J. Maroszek, Dzieje powiatu Wysokie Mazowieckie 1866-2006. Białystok 2008, s. 59-61, 64-67.
  2. A. Cz. Dobroński, Od rozbiorów do końca lat dwudziestych XIX w., rozdział XI Historia Województwa Podlaskiego, Instytut Wydawniczy Kreator, Białystok 2010, s. 109-110.
  3. A. Małek, Suraż pod panowaniem pruskim, „Białostocczyzna” 3/1995, nr 39, s. 76. – dostępna na stronie: Podlaskiej Biblioteki Cyfrowej (2012-10-29).
  4. Karte von Surascher Kreise gefertigt im Monathe Januarius 1804 vom Camerconducteur Łapiński, skala 1:140 000. Archiwum Główne Akt Dawnych Warszawa, zbiór kartograficzny sygn. AG 125 –21.