Próby awioniki wahadłowca
.jpg)
Rozmaite elementy awioniki pojazdu kosmicznego dostarczone przez setki przedsiębiorstw przechodziły, rzecz oczywista, próby fabryczne. Znacznie trudniejsze było połączenie wszystkich systemów awioniki w jedną całość. Zadanie to powierzono specjalnemu laboratorium Shuttle Avionics Integration Laboratory (SAIL) w Centrum Kosmicznym im. Johnsona (ang. Johnson Space Center) w Houston. Sprawdzono tutaj funkcjonalną integralność i zgodność połączonych zespołów awioniki wraz z ich oprogramowaniem dla wszystkich faz misji, a także współpracę awioniki z naziemnymi układami elektronicznymi przedstartowej kontroli pojazdu.
W laboratorium SAIL wykorzystywano dwa stanowiska prób. Na pierwszym z nich (ang. Shuttle Test Station) badane urządzenia były instalowane w obudowach identycznych z przewidzianymi do zastosowania w wahadłowcu, nie wyłączając specjalnego okablowania. Drugie stanowisko (ang. Guidance Navigation and Control Test Stand) służyło do sprawdzania układów kierowania, nawigacji i sterowania na zwykłych laboratoryjnych stojakach.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Nowicki, Krzysztof Zięcina: Samoloty Kosmiczne. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1989. ISBN 83-204-1004-5.
| Główne artykuły | |
|---|---|
| Komponenty | |
| Systemy | |
| Orbitery STS | |
| STS – Od powstania do pierwszej misji | |
| Przedmioty testów | |
| Miejsca startu | |
| Miejsca lądowań | |
| Przyszłość programu | |
| Instalacje naziemne | |
| Katastrofy | |
| Operacje | |
| Różne | |
| Ośrodki i operacje naziemne | |
| Operacje awaryjne |
