Protounguicularia transiens
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Protounguicularia transiens |
Nazwa systematyczna | |
Protounguicularia transiens (Höhn.) Hutinen Lichenologist 40(6): 555 (2008) |
Protounguicularia transiens (Höhn.) Hutinen – gatunek grzybów z rodziny Hyaloscyphaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Protounguicularia, Hyaloscyphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1918 r. Franz Xaver Rudolf von Höhnel, nadając mu nazwę Pezizellaster transiens. Obecną nazwę nadał mu Seppo Hutinen w 2008 r.[1] Synonimy:
- Pezizellaster transiens Höhn. 1918
- Olla transiens (Höhn.) Baral 1993[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Owocniki typu apotecjum, występujące w grupach, tarczowate, o średnicy 0,1–0,4 (0,5) mm, w stanie suchym zamknięte, w stanie wilgotnym otwarte. Brzeg podwinięty, owłosiony, włoski szkliste, żółtawe do białawych. Strona wewnętrzna (hymenialna) o bardzo zmiennej barwie: szara, szarobrązowa, kasztanowo-brązowe, złocistobrązowa, orzechowo-brązowa, dominują odcienie brązu[3].
Zarodniki białe, 6–12 × 2–3 µm, smukłe, elipsoidalne, często w kształcie klina zwężającego się po jednej stronie, gładkie, z kilkoma drobnymi gutulami na końcach. Worki 40–57 × 5,5–9,5 µm, trzonek worka bez sprzążek, w płynie Lugola barwiący się na niebiesko. Włoski 30–60 × 3–4 µm, z 1–3 przegrodami, końcówki zmieniające w płynie Lugola barwę na czerwono-brązową do czarnobrązowej. Parafizy nitkowate, niepozorne, nie wystające z worków[3].
Gatunki podobne: wełniczka białofioletowa (Lachnella alboviolascens), wełniczka kosmata (Lachnella villosa), Capitotricha bicolor, Dasyscyphella nivea, Lachnum sulphureum, Cyathicula coronata[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano występowanie Protounguicularia transiens tylko w Europie i na południowym krańcu Ameryki Południowej[4]. W Polsce po raz pierwszy jego stanowisko podał Tomasz Ślusarczyk w 2019 r. (jako Olla transiens)[5]
Grzyb nadrzewny, saprotrof. Występuje na starych, martwych gałęziach lub pniach drzew liściastych, lubi okorowane, gnijące, grube gałęzie dębów. Preferuje miejsca wilgotne, występuje w pobliżu strumieni, głównie poza zamkniętymi lasami, przez cały rok, ale głównie od późnej jesieni do wiosny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-08-29] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-08-29] (ang.).
- ↑ a b c d Bärtiges Glashaarbecherchen [online], 123Pilzsuche [dostęp 2023-08-26] (niem.).
- ↑ Występowanie Protounguicularia transiens na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-08-29] (ang.).
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-08-29] .