Przełączka pod Kogutkiem
 Przełączka pod Kogutkiem (wśród podpisanych formacji) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2430 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia |
27 lipca 1876 r. |
| Pierwsze wejście |
A. Asnyk, J. G. Pawlikowski, M. Pawlikowski, J. Fronek, J. Giewont, J. Sieczka, M. Sieczka |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′24,8″N 20°05′25,6″E/49,173556 20,090444
| |
Przełączka pod Kogutkiem (słow. Štrbina pod Kohútikom[1], 2430 m n.p.m.[2]) – przełęcz znajdująca się w południowo-zachodniej grani Ciężkiego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich. Przełączka pod Kogutkiem oddziela Ciężki Szczyt na północnym wschodzie od Kogutka na południowym zachodzie. Przełęcz ta nie jest dostępna żadnymi znakowanymi szlakami turystycznymi, na jej siodło mają dostęp jedynie taternicy. Przez przełęcz prowadzi jedna z najłatwiejszych dróg na Wysoką – droga przez Pazdury[1].
Nazwa Przełączki pod Kogutkiem pochodzi bezpośrednio od sąsiadującego z nią Kogutka.
Pierwsze wejścia (w drodze na Wysoką):
- letnie: Adam Asnyk, Jan Gwalbert Pawlikowski, Mieczysław Gwalbert Pawlikowski oraz przewodnicy Józef Fronek, Jakub Giewont, Józef Sieczka i Maciej Sieczka, 27 lipca 1876 r.,
- zimowe: Harry Berceli, Károly Jordán, Johann Franz senior i Paul Spitzkopf senior, 11 kwietnia 1903 r.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Waga – Szarpane Turnie. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 102, 139-140.
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.