Przewlekłe białaczki limfatyczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przewlekłe białaczki limfatyczne
lymphadenosis leucaemica chronica
Ilustracja
Rozmaz krwi u chorego na CLL
Klasyfikacje
ICD-10

C91.1
Przewlekła białaczka limfocytowa

ICDO

M9823/3

DiseasesDB

2641

MedlinePlus

000532

MeSH

D015451

Przewlekłe białaczki limfatyczne (łac. lymphadenosis leucaemica chronica, ang. chronic lymphocytic leukemia lub chronic lymphoid leukemia), określana także skrótem LLC i CLL (częściej) - grupa chorób hematologicznych należących do klonalnych chorób limfoproliferacyjnych. Występują głównie u osób starszych po 60 roku życia. Częściej u mężczyzn niż u kobiet. Mają łagodniejszy przebieg niż reszta odmian białaczek i przy dobrej odpowiedzi na leczenia rokują kilkunastoletnie przeżycie.

Objawiają się powiększeniem węzłów chłonnych, wątroby, śledziony, zmęczeniem, osłabieniem, niedokrwistością, dusznością, obrzękiem kostek, wysypką. Niekiedy mogą nie dawać żadnych objawów, szczególnie na początku choroby. W końcowym okresie występują nacieki nowotworowe prawie we wszystkich narządach, a chory umiera z powodu niedokrwistości, skazy krwotocznej i powikłań. Dochodzi do rozplemu (rozrostu klonalnego) limfocytów i limfoblastów.

Do przewlekłych białaczek limfatycznych należą:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]