Radosław Kuliniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radosław Kuliniak
Państwo działania

 Polska

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filozofia niemieckiego Oświecenia i idealizmu, filozofia Oświecenia na Śląsku[1]
Doktorat

15 grudnia 1995[1]

Habilitacja

29 września 2003[1]

Profesura

12 czerwca 2012[1]

Radosław Kuliniakpolski filozof, dr hab. nauk humanistycznych, profesor Instytutu Filozofii Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

15 grudnia 1995 obronił pracę doktorską Wyobraźnia i wyobrażenie w "Nauce logiki" Georga Wilhelma Friedricha Hegla, 29 września 2003 habilitował się na podstawie dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Spór o oczywistość nauk metafizycznych. Konkurs Królewskiej Akademii Berlińskiej z 1763 roku[1]. 12 czerwca 2012 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych[1].

Został zatrudniony na stanowisku profesora w Instytucie Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 2005: Christiana Wolffa (1697-1754) osiemnastowieczna próba aksjomatyzacji filozofii[1]
  • 2005: Problem "Criterium veritatis" w filozofii Johanna Heinricha Lamberta (1728-1777)[1]
  • 2008: Problem wyobraźni w filozofii Kanta i Hegla[1]
  • 2010: Polska bibliografia Kantowska[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Prof. Radosław Kuliniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-01-03].