Ratułt
Ratułt (Ratuld, Ratold) – polski herb szlachecki, z racji podobieństwa często mylony z Szeligą.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu czerwonym połutoczenica złota barkiem do dołu, na której zaćwieczony krzyż kawalerski srebrny.
Klejnot – trzy pióra strusie.
Labry czerwone podbite złotem.
W średniowieczu całe godło było złote, zaś klejnot nieznany[1].
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb występował w średniowieczu. Zaginął według Szymańskiego w XVI wieku[1]. Niesiecki podaje, że używająca go można rodzina Ratuldów za jego czasów już dawno wymarła[2].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Według Szymańskiego, nazwa herbu jest nierozpoznana[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Lista nazwisk znajdująca się w artykule pochodzi z Herbarza polskiego Tadeusza Gajla. Według jego ustaleń, herb Ratułt przysługiwał 20 rodzinom herbownych o nazwiskach[3]:
Bujwid, Buywid, Buywidz, Cichawski, Korkuć, Olechnowski, Olechowski, Plechowski, Proniewski, Ratold, Ratuld, Ratułt, Ratyński, Robakowski, Roncza, Ronczy, Styrykowicz, Sucharzewski, Suchorzewski, Tarwid[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 249. ISBN 83-7181-217-5.
- ↑ Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J. T. 8. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841, s. 96.
- ↑ Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 406-539. ISBN 978-83-60597-10-1.
- ↑ Herby szlacheckie. (pol.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Ratułt z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
