Ratusz (Tatry)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
W środku Saturn, z lewej strony nad nim Upłazkowa Turnia, po prawej stronie Ratusz

Ratuszturnia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wraz z położoną blisko niej turnią Saturn są doskonale widoczne z Polany Pisanej[1]. Nazwę nadali turni dawni turyści[2]. Zbudowany ze skał węglanowych (wapienie i dolomity), mniejszy od Saturna Ratusz ma wysokość 1296 m n.p.m. Znajduje się w orograficznie prawych zboczach Wąwozu Kraków[3]. Od Saturna oddzielony jest Przełączką za Ratuszem (ok. 1260 m). Tylko z tej przełączki można na niego wyjść bez większych trudności – na wszystkie pozostałe strony opadają pionowe ściany. Znajduje się w nich kilka dróg wspinaczkowych. Szczególnie imponujący wygląd ma jego opadający do Placu pod Ratuszem południowo-zachodni filar o wysokości około 170 m. Jest częściowo przewieszony. Dolną częścią filara i 40-metrowej wysokości półką po raz pierwszy przeszli Jerzy Łabęcki i Ryszard Malczyk w kwietniu 1970 r. Pierwsze przejście górnej części (ponad dolnym uskokiem): Jerzy Farat i Ryszard Malczyk 12 kwietnia 1981 (styl AF). Droga ta, nazwana przez nich „Stąd do wieczności”, zawiera duże nagromadzenie trudności o stopniu VI+[4].

Pod ścianą Ratusza znajduje się jaskinia Szczelina w Ratuszu[5].

Po południowo-wschodniej stronie Ratusza znajduje się oryginalnego kształtu, długa formacja skalna o bardzo ostrej grani, przez Władysława Cywińskiego w 3. tomie przewodnika Tatry nazywana „płetwą”. Należy do masywu Ratusza, ale oddzielona jest od niego zalesionym i rozszerzającym się w dolnej części żlebkiem opadającym do dna Wąwozu Kraków. Północno-wschodni koniec tej formacji skalnej opada do Kotła pod Saturnem[6][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Przyczynki do imiennictwa tatrzańskiego [online] [dostęp 2012-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-02].
  3. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  4. a b Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część zachodnia, t. 3, Poronin: Wyd. Górskie, 1996, ISBN 83-7104-011-3.
  5. Jaskinie Polski [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2021-01-23].
  6. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-09-12].