Robert Zaborski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Zaborski
Ilustracja
Robert Zaborski na Costa Brava (2017)
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1973
Gdańsk

Zawód, zajęcie

działacz społeczny, animator kultury, konferansjer

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Order Uśmiechu Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego

Robert Zaborski (ur. 14 grudnia 1973 w Gdańsku) – polski działacz społeczny, animator kultury, konferansjer, Kawaler Orderu Uśmiechu[1].

Życie prywatne, zawodowe i społeczne[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość spędził w Gdańsku. Od najmłodszych lat wykazywał zdolności artystyczne. Pierwsze występy wokalne rozpoczął w roku 1984, zdobywając pierwszą nagrodę w kategorii solistów na przeglądach piosenki w Gdańsku. W 1985 brał udział w eliminacjach do Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Śpiewał na scenie Teatru Wybrzeże w Gdańsku i różnych gdańskich scenach. Kontynuując edukację miał przerwę w występach. Powrócił już jako organizator i konferansjer ogólnopolskich festiwali Mini Playback Show organizowanych w Gdańsku w latach 1994–1998. W latach 1994–1995 związany z fundacją „Sprawni Inaczej” ówczesnej I damy RP Danuty Wałęsy – organizował akcje integracyjne na rzecz osób niepełnosprawnych. W latach 1997–2007 organizował pomoc humanitarną dla polskich placówek opiekuńczo–wychowawczych na Litwie. W latach 1998–2005 był szefem Archikatedralnej Caritas w Gdańsku – Oliwie[2], w tym czasie tworzył miejsca integracji dla osób starszych. W latach 2001–2016 organizował wyjazdy wypoczynkowe dla dzieci z rodzin ubogich. W 2001 r. zorganizował pierwszy festiwal Gwiazdy Dzieciom w Operze Leśnej w Sopocie, którego kolejne edycje odbywają się już na terenie całego kraju. W 2004 r. założył Stowarzyszenie Oliwskie Słoneczko i był jego prezesem do 2016 r. Aktualnie jest jego ambasadorem[3]. W latach 2007–2010 juror festiwalu „Wielcy Nieobecni” i Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Obcojęzycznej „Eurosong” w Malborku[4]. W roku 2014 z jego inicjatywy powstało w Lubiniu muzeum zespołu Tercet Egzotyczny[5]. W 2018 r. zorganizował dla Tercetu jubileuszową – 50 trasę koncertową po USA, a w Hali Stulecia we Wrocławiu poprowadził koncert jubileuszu 55-lecia istnienia zespołu. W 2016 r. zainicjował Konwój Świętego Mikołaja i Krainę Bajek – widowisko z udziałem kilkudziesięciu postaci bajkowych, które oprócz parad i spotkań z mieszkańcami polskich miejscowości, odwiedza dzieci pozostające w okresie świąt w szpitalach. Impreza całoroczna, wpisująca się także w programy „Cała Polska czyta dzieciom”. Od 2017 r. jest managerem polskiego zespołu z Litwy Black Biceps, któremu zorganizował pierwszą trasę koncertową na Florydzie w Polskim Centrum w Clearwater.

Od 2017 r. współtwórca marki Event Fabryka, organizującej wszystkie wydarzenia rozrywkowe i animacyjne w ramach działalności Stowarzyszenia Oliwskie Słoneczko.

W 2021 r. wydał poradnik wychowawczy Robert na receptę - wychowanie przyjaźnią, ISBN 978-83-961324-0-6.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • nagroda Polcul Foundation (1999)[6] – za pracę z młodzieżą na terenie Trójmiasta
  • Kawaler Orderu Uśmiechu (2003)[1] – legitymacja nr 750
  • Odznaka „Przyjaciel Dzieci Ulicy” (2004) – przyznana przez Krajowy Komitet Wychowania Resocjalizującego w Warszawie, za cierpliwość, wytrwałość i niezawodność oraz nie szczędzenie czasu i wysiłku w pracy dla dobra dzieci, a przy tym uzyskanie zaufania i przyjaźni
  • Tytuł i statuetka „Człowiek Otwartego Serca” (2004) – przyznany przez Kapitułę Stowarzyszenia Osób i Dzieci Niepełnosprawnych „Pomocna Dłoń”
  • Medal Księcia Mściwoja II (2005)[7] – za ogromne zaangażowanie w pracy z dziećmi i młodzieżą, skupianie ich na różnorodnych zajęciach resocjalizacyjnych i wychowawczych, a także za inicjatywę utworzenia Centrum Kultury Oliwskie Słoneczko
  • Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego (2016)
  • Medal im. Matki Teresy z Kalkuty (2009)[8] – nadawany przez samorząd powiatu kościerskiego za wyróżniające się działania na rzecz osób niepełnosprawnych
  • Srebrny Krzyż Zasługi (2018)[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zaborski Robert – OrderUśmiechu.pl [online], web.archive.org, 7 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-07].
  2. Gwiazdy zaśpiewały dzieciom | Gdańsk Nasze Miasto [online], web.archive.org, 31 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-31].
  3. krs-online.com.pl/ [online].
  4. I WOJEWÓDZKI KONKURS PIOSENKI OBCOJĘZYCZNEJ EUROSONG 2009 – Miejska biblioteka w Helu [online], web.archive.org, 31 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-31].
  5. Tercet Egzotyczny ma swoje muzeum! | www.wroclaw.pl [online], web.archive.org, 7 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-07].
  6. POLCUL – Lista Laureatów od 1990 [online], web.archive.org, 3 sierpnia 2020 [dostęp 2021-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-03].
  7. Rada Miasta – BIP – Urząd Miejski w Gdańsku [online], web.archive.org, 8 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-08].
  8. Medale VI Edycji im. Matki Teresy z Kalkuty wręczone – Aktualności – PCPR Kościerzyna [online], web.archive.org, 7 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-07].
  9. Wolters Kluwer, Nadanie odznaczeń. [online], OpenLEX [dostęp 2021-01-24] (pol.).