Rodney Bingenheimer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rodney Bingenheimer
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1947[1]
Mountain View, Kalifornia

Zawód

DJ

Rodney Bingenheimer (ur. 15 grudnia 1947 w Mountain View) – amerykański prezenter radiowy rockowej stacji muzycznej KROQ[2] w Los Angeles. Bingenheimer jest znany dzięki pomaganiu młodym artystom stać się popularnym na amerykańskim rynku muzycznym[3]. Jego powiązania z przemysłem muzycznym są uważane za bardzo ważne i wpływowe[1]. Bingenheimer zdobył reputację pierwszego amerykańskiego DJ-a, który reklamuje nowych artystów[4]. W jego radiu po raz pierwszy pojawiły się takie zespoły jak Blondie[5], Ramones, Sex Pistols, Guns N’ Roses, Duran Duran, The Cure, The Runaways, Hole, Symbol Six, No Doubt, Blur, Nirvana[5], Sonic Youth, The Bangles, X i wielu innych[6].

We wczesnych latach 70. XX wieku był właścicielem klubu nocnego Rodney Bingenheimer’s English Disco, w którym popularyzował ówczesną angielską muzykę popularną wśród amerykańskiej młodzieży[7].

Był głównym bohaterem filmu dokumentalnego pod tytułem Mayor of the Sunset Strip (z ang. Burmistrz Sunset Strip)[8]. Mick Jagger opisał Bingenheimera jako "godną respektu groupie"[2]. W 2007 prezenter otrzymał swoją własną gwiazdę na Hollywood Boulevard[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Alison Powell: Scene there, done that: Big in America? If you're in a band, then DJ Rodney Bingenheimer probably helped. Alison Powell meets the man who sold Elvis pints of bitter. The Guardian, 5 lutego 2005. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  2. ↑ a b Kenneth Turan: The Guy With The Band. Los Angeles Times, 26 marca 2004. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  3. ↑ Jaime Wolf: The Star Maker of the Semipopular. The New York Times, 26 czerwca 2005. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  4. ↑ Roger Ebert: Mayor of the Sunset Strip. Chicago Sun-Times, 23 kwietnia 2004. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  5. ↑ a b Wesley Morris: Mayor of the Sunset Strip. Boston Globe, 30 kwietnia 2004. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  6. ↑ a b Influential LA rock DJ gets his star. [w:] Associated Press [on-line]. Boston Globe, 9 marca 2007. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  7. ↑ Kastle Waserman: As Glam as Ever: Rodney's English Disco at Tempest recalls the original's 1970s heyday.. Los Angeles Times, 4 października 2001. [dostęp 2016-10-09].
  8. ↑ Rodney Bingenheimer: Biography. IMDb.com. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rodney_Bingenheimer&oldid=71666183”