Roman Domka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Domka
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1933
Przeworsk

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1957
Brudzewo

Siły zbrojne

ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo ludowego Wojska Polskiego

Jednostki

7 pułk lotnictwa bombowego

Roman Domka (ur. 17 kwietnia 1933 w Przeworsku, zm. 1 sierpnia 1957 w Brudzewie) – polski porucznik pilot Ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 kwietnia 1933 w Przeworsku. W 7 pułku lotnictwa bombowego dosłużył się stopnia podporucznika. Uczestniczył w przygotowaniach do mającej się odbyć 8 września 1957 na lotnisku Warszawa-Babice defilady z okazji Święta Lotnictwa. Podczas lotów treningowych 1 sierpnia 1957 w okolicach miejscowości Brudzewo rozbił się Ił-28 z załogą w składzie ppor. pil. Tadeusz Adamski, ppor. nawig. Jan Murawski, ppor. Roman Domka, kpr. Roman Gościniewicz (Gościuniewicz). Wszyscy obecni na pokładzie zginęli[1].

Ppor. Roman Domka został pośmiertnie awansowany na stopień porucznika. Pochowany został na Starym Cmentarzu w rodzinnym Przeworsku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]