Roman Rostowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Rostowski
Roman Rothfeld
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1917
Lwów

Data i miejsce śmierci

23 maja 1975
Londyn

Tytuł naukowy

doktor

Rodzice

Jakub, Franciszka

Małżeństwo

Jadwiga

Dzieci

Jacek

Roman Rostowski, właśc. Rothfeld (ur. 5 kwietnia 1917 we Lwowie, zm. 23 maja 1975 w Londynie) – polski i brytyjski urzędnik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 5 kwietnia 1917 we Lwowie w rodzinie pochodzenia żydowskiego[1][2][3]. Był synem Jakuba Rothfelda-Rostowskiego[1] (1884–1971, lekarz neurolog[4], profesor) i Franciszki z domu Raff (1884–1963, lekarz stomatolog[5]), po wybuchu II wojny światowej i jej zakończeniu przebywających w Wielkiej Brytanii[2][6].

Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[6][1][2]. Podczas studiów tamże zasiadł w radzie naczelnej Polskiej Młodzieży Społeczno-Demokratycznej, powołanej w 1937 z inicjatywy Jerzego Lerskiego[7]. Po przybyciu do Wielkiej Brytanii w 1946 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Edynburgu (gdzie podjął pracę jego ojciec)[2][6][1]. Kształcił się także w Szkole Nauk Politycznych w Paryżu[6][1].

Po wojnie pełnił funkcję tłumacza Tomasza Arciszewskiego, do 1947 premiera rządu RP na uchodźstwie[8][2]. 3 stycznia 1950 został naturalizowany w Wielkiej Brytanii[9][8]. Później został urzędnikiem brytyjskiego Foreign and Commonwealth Office[8]. Sprawował stanowiska w ramach służbie kolonialnej Wielkiej Brytanii[2]. W 1958 objął funkcję szefa protokołu administracji w Kenii, gdzie przebywał nadal po ogłoszeniu przez to państwo niepodległości w 1963[8]. Później pracował na Mauritiusie[8]. W 1969 został zaprzysiężony na urząd gubernatora Seszeli, gdzie pracował w kolejnych latach[6][8]. W 1972 powrócił na stałe do Anglii[8]. Zmarł 23 maja 1975 w Londynie[1][3][8]. Został pochowany na Cmentarzu Gunnersbury w Londynie[3].

W Wielkiej Brytanii poślubił Jadwigę z domu Orzech (ur. 1916, przed 1939 zamężną w Wiedniu z austriackim profesorem architektury, Hansem Vetterem, z którym wyjechała do Londynu, a następnie rozwiodła się z nim, zm. 1991)[8][3]. Ich synem jest Jacek Rostowski (ur. 1951, ekonomista, minister rządu RP)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 28, s. 96, Czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie. 
  2. a b c d e f Ryszard Terlecki: Polski Słownik Biograficzny. T. XXXII. Wrocław-Warszawa-Kraków: 1990, s. 304-305.
  3. a b c d Roman Rostowski. findagrave.com. [dostęp 2018-10-04]. (ang.).
  4. Ilustrowany informator miasta Lwowa ze spisem miejscowości województwa lwowskiego na rok 1939. Lwów: 1939, s. 34.
  5. Ilustrowany informator miasta Lwowa ze spisem miejscowości województwa lwowskiego na rok 1939. Lwów: 1939, s. 36.
  6. a b c d e Wiadomości o lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. „Biuletyn”. Nr 15-16, s. 102, Czerwiec 1969. Koło Lwowian w Londynie. 
  7. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 56. ISBN 978-83-7188-964-6.
  8. a b c d e f g h i j Bianka Mikołajewska: Rostowski: minister z afrykańskiej puszczy. wyborcza.pl, 2013-05-24. [dostęp 2018-10-04].
  9. Naturalisation. „The London Gazette”. Nr 38862, s. 1294, 14 marca 1950.