Sól Mohra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sól Mohra
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

(NH
4
)
2
Fe(SO
4
)
2

Inne wzory

(NH
4
)
2
SO
4
·FeSO
4

Masa molowa

284,05 g/mol

Wygląd

niebieskawo-zielone, bezwonne kryształy[1][2]

Identyfikacja
Numer CAS

10045-89-3
7783-85-9 (heksahydrat)

PubChem

24863

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Sól Mohra, (NH
4
)
2
Fe(SO
4
)
2
nieorganiczny związek chemiczny, sól podwójna kwasu siarkowego, amoniaku i żelaza na II stopniu utlenienia. Zarówno sama sól, jak i jej wodne roztwory, są względnie odporne na utlenianie żelaza(II) do stopnia utlenienia III. Przypisuje się to obniżeniu pH roztworu przez ulegające hydrolizie jony amonowe.

W temperaturze pokojowej związek ten tworzy zielonkawe kryształy heksahydratu, łatwo rozpuszczalne w wodzie. Jest stosowany w chemii analitycznej jako odczynnik redukujący przy miareczkowaniu redoks oraz jako wygodne, stabilne źródło żelaza(II).

Odkrywcą tej soli jest Karl Friedrich Mohr.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ammonium iron(II) sulfate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 491035 [dostęp 2016-02-10] (niem. • ang.).
  2. a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, s. 4-47, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).
  3. Sól Mohra (nr 215406) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2016-02-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]