Sławnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławnik
książę Libic
Dane biograficzne
Dynastia

Sławnikowice (ród)

Data urodzenia

X w.

Miejsce śmierci

18 czerwca 981

Ojciec

Vok

Małżeństwo

Strzeżysława (zm. 987)

Dzieci

Sobiesław, Spycimir, Pobrasław, Poraj, Czesław, Wojciech i Radzim

Sławnik (ur. X w.; zm. 18 czerwca 981) – głowa rodu Sławnikowiców, książę Libic. Prawdopodobnie był wnukiem Spytymira, synem Voka. Z jego imieniem wiąże się pierwsza pisemna wzmianka o Kłodzku z 981 roku u kronikarza praskiego, Kosmasa.

Był żonaty ze Strzeżysławą. Miał siedmiu synów, z czego sześciu z małżeństwa ze Strzeżysławą:

  • Sobiesław (Sobiebor) - książę libicki
  • Spycimir (Spytymir)
  • Pobrasław, Poraj (Porzej)
  • Czesław (Czasław)
  • Wojciech (Adalbert) - biskup Pragi, misjonarz do Prus, święty

oraz z innej żony:

  • Radzim (Gaudenty) - pierwszy arcybiskup gnieźnieński

Według Brunona z Kwerfurtu był bliskim krewnym cesarza Henryka II. Dokładne pokrewieństwo między rodem cesarskim a Sławnikiem nie jest znane. W literaturze historycznej wysunięto kilka hipotez na ten temat:

  • Sławnik był wnukiem po kądzieli Arnulfa, księcia Bawarii, i siostrzeńcem Judyty, żony Henryka I bawarskiego, babki cesarza Henryka II (tak V. Tomek),
  • dziadek Sławnika był skoligacony z rodem Henryka I Ptasznika (tak Rostislav Nový),
  • Sławnik był spowinowacony przez żonę lub spokrewniony przez matkę z rodem Babenbergów (tak Danuta Borawska, Dušan Třeštík).

Według teorii dotyczących pochodzenia Sławnika, miał on być synem księcia Voka albo synem księcia czeskiego Wacława I Świętego i być tożsamy ze Zbrasławem[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]