Przejdź do zawartości

Scena Miniatura w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scena Miniatura
Symbol zabytku nr rej. A-946 z 17 maja 1993[1]
Ilustracja
Widok z południowego wschodu
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Styl architektoniczny

Secesja

Architekt

Jan Zawiejski

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1892

Ukończenie budowy

1893

Właściciel

Teatr im. Juliusza Słowackiego

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Scena Miniatura”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Scena Miniatura”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Scena Miniatura”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Scena Miniatura”
Ziemia50°03′49,5″N 19°56′37,0″E/50,063750 19,943611

Scena Miniatura – tzw. mała scena, znajdująca się przy budynku teatru im. Juliusza Słowackiego (na jego tyłach), przy placu św. Ducha 2 w Krakowie.

Funkcję swoją (obok głównej sceny teatru) pełni od 27 marca 1976 roku.

Budynek Sceny Miniatura

[edytuj | edytuj kod]

Scena miniatura znajduje się w budynku dawnej elektrowni teatru (w tzw. Domu Machin), który po przebudowie zaadaptowano do nowych celów.

Elektrownia powstała w 1893 r. i była jedną z najwcześniejszych w mieście. Jej budynek zaprojektował ten sam architekt, który stworzył główny gmach teatru – Jan Zawiejski. Nieduża budowla ma charakter willi w stylu neorenesansowo-secesyjnym. Bryła miała ukryć znajdującą się w środku maszynownię, ukazując na zewnątrz estetyczne kształty z niewielkim kominem. Budynek początkowo zwany był potocznie Domem Machin, gdyż znajdująca się wewnątrz maszyneria była wówczas całkowitą nowością. Połączenie sztuki i techniki było ponadto uznawane za pretensjonalne i nietaktowne.

Na elementy techniczne elektrowni składały się silniki i prądnice. Zostały one wyprodukowane w Niemczech, a sprowadzone do Krakowa przez czeską firmę Františka Křizika, która później uruchomiła jeszcze dwie inne elektrownie na terenie miasta.

Elektrownia przestała funkcjonować w 1906 r. gdyż nowo powstała wówczas elektrownia miejska na Kazimierzu była w stanie zapewnić dostawy energii elektrycznej dla całego Krakowa.

Budynek elektrowni teatru miejskiego stanowi jeden z obiektów na trasie Krakowskiego Szlaku Techniki utworzonego 6 kwietnia 2006 r.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]