Schalk Brits

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schalk Brits
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Schalk Burger Brits

Data i miejsce urodzenia

16 maja 1981
Empangeni

Wzrost

182 cm

Masa ciała

99 kg

Rugby union
Pozycja

młynarz, wiązacz

Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2002–2003 Western Province
2004–2005 Golden Lions
2005 Cats
2006–2009 Stormers
2006–2008 Western Province
2009–2018 Saracens 222 (180)
2011 Stormers 1 (0)
2019 Bulls
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2008–2019  Południowa Afryka 15 (15)
Multimedia w Wikimedia Commons

Schalk Brits (ur. 16 maja 1981 w Empangeni) – południowoafrykański rugbysta grający na pozycji młynarza, reprezentant kraju, dwukrotny uczestnik Pucharu Świata, mistrz z 2019 i brązowy medalista z 2015, z Saracens czterokrotny zwycięzca Premiership Rugby i dwukrotny triumfator Pucharu Heinekena.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Reprezentował prowincję w kategoriach U-18, U-19 i U-21, a następnie w rugby 7 oraz w rozgrywkach Vodacom Cup i Currie Cup, jednak z powodu konfliktów opuścił zespół Western Province[1][2]. W latach 2004–2005 grał dla Golden Lions i zadebiutował w rozgrywkach Super 12 w barwach Cats, następnie za namową Nicka Malletta powrócił do Western Province na rozgrywki Currie Cup i związał się jednocześnie z regionalną franszyzą Stormers[3][1][2][4]. Występował w niej do roku 2009, choć jeszcze raz pojawił się w jego barwach w półfinale Super Rugby (2011) będąc na krótkoterminowym wypożyczeniu[5][6], okazjonalnie w okresie gry dla Stormers pojawiał się na boisku w trzeciej, a nie pierwszej linii młyna[7][8].

W maju 2009 roku podpisał kontrakt z Saracens[9], pod koniec kwietnia 2017 roku wystąpił w dwusetnym spotkaniu[10], po dziewięciu sezonach spędzonych w klubie liczba ta osiągnęła 222[11][12]. W tym czasie zespół czterokrotnie (2010/2011[13], 2014/2015[14], 2015/2016[15] i 2017/2018[16]) zwyciężał w angielskiej lidze, docierając jeszcze do dwóch finałów (2009/2010[17] i 2013/2014[18]). Odnosił także sukcesy w Pucharze Heinekena – po finale w sezonie 2013/2014[19] nadeszły triumfy w edycjach 2015/2016[20] i 2016/2017[21]. Prócz sukcesów zespołowych Brits doceniany był również indywidualnie – już w pierwszym sezonie został uznany przez samych graczy najlepszym zawodnikiem ligi[22], zaś w roku 2014 był nominowany do wyróżnienia dla najlepszego zawodnika europejskich pucharów, które otrzymał ostatecznie Steffon Armitage[23].

Namówiony przez Rassie Erasmusa do rezygnacji z zakończenia kariery miał w ramach przygotowań do Pucharu Świata 2019 dołączyć do Stormers, jednak z powodu problemów finansowych kapsztadzkiego zespołu[24] ostatecznie związał się na sezon 2019 z drużyną Bulls[25][4][26].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Z reprezentacją U-19 wziął udział w mistrzostwach świata U-19 w 1999 i 2000, w pierwszych z nich plasując się na trzeciej lokacie[2]. Występował następnie na zapleczu seniorskiej kadry[27], ostatecznie w latach 2008–2019 rozegrał piętnaście testmeczów dla południowoafrykańskiej reprezentacji[28], o miejsce w składzie rywalizował bowiem z takimi zawodnikami jak John Smit, Bismarck du Plessis, Malcolm Marx, Chiliboy Ralepelle i Adriaan Strauss[29].

Zadebiutował przeciw Włochom w czerwcu 2008 roku, miesiąc później zagrał zaś w dwóch meczach Pucharu Trzech Narodów[9], na kolejny występ w barwach Springboks czekał jednak cztery lata[30]. Następne występy zaliczył w czerwcu 2014 roku przeciwko Walijczykom[31], zaś rok później zagrał z Argentyną w meczu przygotowawczym przed Pucharem Świata 2015[32]. Znalazł się następnie w trzydziestojednoosobowym składzie na ten turniej, podczas którego zagrał w dwóch spotkaniach fazy grupowej[33], a Południowoafrykańczycy zdobyli wówczas brązowy medal tych zawodów[34].

W czerwcu 2018 roku, po trzech latach poza kadrą, ogłosiwszy pod koniec poprzedniego miesiąca zakończenie kariery, trzydziestosiedmioletni wówczas zawodnik został niespodziewanie dokooptowany do składu Springboks przez nowego trenera reprezentacji, Rassie Erasmusa[35][36]. Wystąpił w jednym z meczów z Anglią, po czym pozostał częścią drużyny na The Rugby Championship 2018 i listopadowe testmecze, choć ani razu nie pojawił się już na boisku[25]. W zwycięskim The Rugby Championship 2019[37] zagrał w jednym spotkaniu, przeciwko Wallabies[38], a miesiąc później został po raz pierwszy mianowany kapitanem na towarzyski mecz z Argentyną[39]. Uwzględniony w składzie na Puchar Świata w Rugby 2019 w tej samej roli wystąpił przeciw Namibii w swoim jedynym reprezentacyjnym występie jako wiązacz młyna[40]. Podczas turnieju zagrał jeszcze z Kanadą[41], Springboks triumfowali w całych zawodach[42], po czym Brits ogłosił po raz drugi zakończenie profesjonalnej kariery[43].

Podczas kariery dziewięciokrotnie zagrał też dla Barbarians[44].

W 2014 roku otrzymał powołanie do reprezentacji rugby siedmioosobowego na turniej rugby 7 na Igrzyskach Wspólnoty Narodów 2014[45], jednak – pomimo zgody klubu na jego udział w tych zawodach – takowej nie wydały władze Premiership Rugby[46].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Varia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b BRITS KEEN TO MAKE VODACOM STORMERS DEBUT. thestormers.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-14)]. (ang.).
  2. ↑ a b c PLAYER PROFILE – Schalk Brits. sarugby.co.za @ web.archive.org. [dostęp 2019-12-01]. (ang.).
  3. ↑ SCHALK BRITS READY FOR VODACOM SUPER 14. thestormers.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-18)]. (ang.).
  4. ↑ a b LEGENDARY FAN FAVOURITE SCHALK BRITS RETIRES. thebulls.co.za. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-25)]. (ang.).
  5. ↑ Saracens' Schalk Brits in Stormers loan. bbc.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-22)]. (ang.).
  6. ↑ SCHALK BRITS JOINS THE DHL STORMERS. thestormers.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-26)]. (ang.).
  7. ↑ STORMERS START 2009 IN HIGH SPIRITS. thestormers.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-22)]. (ang.).
  8. ↑ Schalk Brits revels in Bok captaincy after short-lived retirement. thesouthafrican.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-27)]. (ang.).
  9. ↑ a b SCHALK BRITS ADDS STRENGTH TO THE SARACENS SQUAD. premiershiprugby.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-26)]. (ang.).
  10. ↑ BRITS HAILS 'SPECIAL' SARACENS AHEAD OF 200TH APPEARANCE. saracens.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-19)]. (ang.).
  11. ↑ a b Brits: I don’t want to have any regrets. sarugbymag.co.za. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-14)]. (ang.).
  12. ↑ Schalk Brits has no regrets about ending nine-year Saracens career. theguardian.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-30)]. (ang.).
  13. ↑ Saracens end Tigers' Twickenham run. rd.premiershiprugby.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-30)]. (ang.).
  14. ↑ Aviva Premiership Rugby Final: Bath Rugby 16 Saracens 28. premiershiprugby.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-31)]. (ang.).
  15. ↑ Match Report: Saracens 28 Exeter Chiefs 20. premiershiprugby.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-04)]. (ang.).
  16. ↑ Aviva Premiership Rugby Final Report: Saracens 27 Exeter Chiefs 10. premiershiprugby.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-28)]. (ang.).
  17. ↑ Tigers at the double after late Hipkiss try. rd.premiershiprugby.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-05)]. (ang.).
  18. ↑ Aviva Premiership Final: Saracens 20 Northampton Saints 24. premiershiprugby.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-03)]. (ang.).
  19. ↑ Toulon retain the ultimate prize. epcrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2019-12-01]. (ang.).
  20. ↑ Saracens crowned Champions of Europe. epcrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2019-12-01]. (ang.).
  21. ↑ Saracens claim Champions Cup glory in thriller. epcrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2019-12-01]. (ang.).
  22. ↑ Saracens' Schalk Brits is players' player of the year. news.bbc.co.uk. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-27)]. (ang.).
  23. ↑ Armitage named ERC European Player of the Year 2014. epcrugby.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-18)]. (ang.).
  24. ↑ There's been a dramatic twist in Schalk Brits' search for a new club. rugbypass.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-21)]. (ang.).
  25. ↑ a b Brits excited to play for Bulls. sarugbymag.co.za. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-27)]. (ang.).
  26. ↑ HUMAN MIX EXPERIENCE WITH DEBUTANTS FOR VODACOM SUPER RUGBY OPENER. thebulls.co.za. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-13)]. (ang.).
  27. ↑ They should create a new Brits award! Schalk's a one-man rugby team. dailymail.co.uk. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-09)]. (ang.).
  28. ↑ Schalk Brits @ ESPN Scrum. en.espn.co.uk. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-14)]. (ang.).
  29. ↑ Brits worth his weight in green and gold. sarugbymag.co.za. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-21)]. (ang.).
  30. ↑ South Africa's Schalk Brits back in business after four years in the international wilderness. telegraph.co.uk. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-14)]. (ang.).
  31. ↑ Wales will face big name Boks. wru.wales. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-27)]. (ang.).
  32. ↑ Lambie snatches pole position. sport24.co.za. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-07)]. (ang.).
  33. ↑ Schalk Brits. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-18)]. (ang.).
  34. ↑ South Africa beat Argentina to finish third at Rugby World Cup. bbc.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-31)]. (ang.).
  35. ↑ South Africa call up Schalk Brits from retirement to add to England’s concerns. theguardian.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-11)]. (ang.).
  36. ↑ South Africa vs England: Schalk Brits comes out of retirement to join Springboks squad ahead of second Test. independent.co.uk. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-14)]. (ang.).
  37. ↑ SPRINGBOKS THRASH ARGENTINA TO CLINCH RUGBY CHAMPIONSHIP CROWN. super.rugby. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-11)]. (ang.).
  38. ↑ Bok win was a massive statement. supersport.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-21)]. (ang.).
  39. ↑ New-look Bok team to tackle Puma challenge in Pretoria. springboks.rugby. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-15)]. (ang.).
  40. ↑ BRITS TO CAPTAIN SOUTH AFRICA AS COACH ERASMUS MAKES 13 CHANGES. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)]. (ang.).
  41. ↑ RWC 2019 PLAYER PROFILE SCHALK BRITS. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-04)]. (ang.).
  42. ↑ SOUTH AFRICA SPREAD WINGS FOR THRILLING THIRD RWC TRIUMPH. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)]. (ang.).
  43. ↑ Ever-smiling Brits hangs up his boots … for the final time. springboks.rugby. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-13)]. (ang.).
  44. ↑ PLAYER ARCHIVE - SCHALK BRITS. barbarianfc.co.uk. [dostęp 2019-12-01]. (ang.).
  45. ↑ Schalk Brits going to Glasgow. therugbypaper.co.uk. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-06)]. (ang.).
  46. ↑ Brits ruled out of Commonwealth Games squad. sascoc.co.za. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-24)]. (ang.).
  47. ↑ SCHALK BRITS SHARES THE SECRET TO HIS SUCCESS. thebulls.co.za. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-21)]. (ang.).
  48. ↑ Incredible Schalk Brits is the greatest import the Premiership has ever seen and the man they call 'Peter Pan' continues to roll back the years. dailymail.co.uk. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-03)]. (ang.).
  49. ↑ Schalk Brits - the 'Peter Pan' of rugby that simply never gets old. supersport.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-22)]. (ang.).
  50. ↑ The greatest imports ever?. espn.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-27)]. (ang.).
  51. ↑ With Schalk Brits Retiring, A Look At The Premiership’s Best Foreign Imports. therunnersports.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-25)]. (ang.).
  52. ↑ Brits is best of all the imports into Premiership. therugbypaper.co.uk. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-21)]. (ang.).
  53. ↑ Celebrity: Schalk Brits. compleatgolfer.com. [dostęp 2019-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-18)]. (ang.).
Skład reprezentacji Południowej Afryki na Pucharze Świata 2015
Młyn
Atak
Trener

Skład reprezentacji Południowej Afryki na Pucharze Świata 2019
Młyn
Atak
Trener

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schalk_Brits&oldid=71721932”