Schronisko Górne obok Ruin Zamku w Ogrodzieńcu
50°27′07″N 19°33′17″E/50,451944 19,554722| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
13,10 m |
| Głębokość |
0 m |
| Deniwelacja |
3,70 m |
| Wysokość otworów |
492 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
55 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NE, SW |
| Kod |
J.Cz.III-08.33 |
Położenie na mapie gminy Ogrodzieniec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego  | |
| 50°27′07″N 19°33′17″E/50,451944 19,554722
| |
| Strona internetowa | |
Schronisko Górne obok Ruin Zamku w Ogrodzieńcu – jaskinia na Górze Janowskiego we wsi Podzamcze, w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Ogrodzieniec. Znajduje się w skale na północno-wschodnim krańcu skalnego muru przy hotelu nad Zamkiem Ogrodzieniec[1]. Skała ta przez wspinaczy skalnych nazywana jest Wielbłądem[2], a wzniesienie, na którym znajduje się ten mur skalny jest najwyższym wzniesieniem Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[3].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Po północnej stronie Wielbłąda znajduje się igła skalna o nazwie Demon[2], i to w niej są dwa otwory Schroniska Górnego obok ruin Zamku w Ogrodzieńcu. Dolny, południowo-zachodni otwór jest łatwo dostępny, znajduje się bowiem nisko i wychodzi na łagodnie nachylone skały. Górny, północno-wschodni otwór znajduje się na pionowej ścianie i dostęp do niego wymaga wspinaczki. Różnica wysokości między dolnym i górnym otworem wynosi około 4 m[1].
Jest to typowa, myta rura skalna o dużej średnicy i okrągłym przekroju. Jest fragmentem większej jaskini, która uległa zniszczeniu. Rura powstała w strefie freatycznej. Ponad nią znajduje się druga rura o mniejszej średnicy i silnie spłaszczona. W około 1/3 swojej długości rury łączą się z sobą skalnym oknem. Schronisko jest suche, przewiewne i w całości widne. Jego dno to lita skała. W dnie głównej rury znajduje się kocioł eworsyjny i tylko on wypełniony jest próchniczno-glinowym namuliskiem. Brak roślin i zwierząt[1].
Historia poznania i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]
Obok schroniska biegnie Szlak Orlich Gniazd[4]. Schronisko znane jest od dawna i często odwiedzane. Jego ściany są wypolerowane od ubrań turystów i wspinaczy skalnych wchodzących do jego wnętrza. Po raz pierwszy opisał go Z. Biernacki w 1971 roku. A. Polonius w 2010 r. sporządził jego plan[1].
.jpg)
.jpg)
U północno-wschodnich podnóży skały Wielbłąd, poniżej Schroniska Górnego obok Ruin Zamku Ogrodzieniec, znajduje się jeszcze drugie schronisko – Schronisko obok Ruin Zamku w Ogrodzieńcu Pierwsze[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Polonius, Schronisko Górne obok ruin Zamku w Ogrodzieńcu I, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-01-07].
- ↑ a b Grzegorz Rettinger, Jura Środkowa. Przewodnik wspinaczkowy, wyd. 3, Kraków: wspinanie.pl, 2019, ISBN 978-83-947825-3-5.
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Mapa. Jura Krakowsko-Częstochowska. Część północna 1:52 000, Warszawa: ExpressMap, 2015, ISBN 978-83-88112-71-3.
- ↑ Adam Polonius, Schronisko obok Ruin Zamku w Ogrodzieńcu Pierwsze, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-01-07].